عشقباز

عشقبازان مستی از یاد می گلگون کنند تا شفق را رنگ بر رخ بود من ساغر زدم

در دکان عشقبازی چون متاع فرق نیست کفر و ایمان هردو هم عهدند با پیمان دوست

عشقبازی چیست سر در پای جانان باختن با سر اندر کوی دلبر عشق نتوان باختن

ناله حزینت کو، آه آتشینت کو؟ لاف عشقبازی چند، عشق را نشانی‌هاست

باغی است عشقبازی که اندر بهار شادی هم ابر در فشاند، هم باد مشک پاشد

در پیش ناز جانان، باید نیاز بردن در کار عشقبازی، استاد بود باید

مرا در عشقبازی از نکویان به جز مهر و وفایی مدعا نیست

مایۀ شادی و غم گشته خیال عشقبازی با خیال آمد وصال

پادشاهی لیک در ملک جنون در علوم عشقبازی ذوالفنون

پاده چی امرد که از رخ دشت را پر لاله کرد عشقبازان را علف زار خطش گوساله کرد

در افسانه آفرینش جهان مربوط به قوم فون، ساکن کشورهای آفریقایی بنین و نیجریه، آمده‌است که از «نَنه بولوکو»، کهن‌ترین مادر جهان، دختر و پسری به‌نام «ماوُو» و «لیزا» زاده شدند. «ماوو» ماه و فرانروای غرب، و «لیزا» خورشید فرمانروای شرق شدند. «ماوو» به «لیزا» عشق ورزیدند و از این دوقلو هفت خدای دوقلو زاده شدند. (نزد «فون» های «داهومی» زمانی که خورشید و ماه می‌گیرند وقتی است که «ماوو» و «لیزا» به‌عشقبازی پرداخته‌اند)