عسجد

معنی کلمه عسجد در لغت نامه دهخدا

عسجد. [ ع َ ج َ ] ( ع اِ ) زر، و جوهر هر قسم که باشد مانند مروارید و یاقوت. ( منتهی الارب ). زر. ( دهار ). زر و طلا، و بمعنی جواهر چون دُر ویاقوت. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). طلا، و گویند هر نوع جوهر چون یاقوت و درّ. ( از اقرب الموارد ). اسحاق بن ابراهیم فارابی نیز در کتاب دیوان الادب آن را زر دانسته ، سپس میگوید آن جامع همه جواهر است از درّ و یاقوت ، ابوریحان بیرونی قول او را رد کرده و گوید عسجد فقط بر زر اطلاق میشود، و ظاهراً اشتباه اسحاق بن ابراهیم از آنجا ناشی میشود که گویند «تاج من عسجد» و او فکر کرده است عسجد بر هر یک از جواهر تاج اطلاق میشود، و حال آنکه همان را میتوان «تاج من ذهب » گفت ، چه منظور از عسجد یا ذهب جنس خود تاج است و تاج در هرحال خالی از ترصیع نیست. رجوع به الجماهر بیرونی ص 232 شود. زر. طلا. تبر. عقیان. عین. نضر :
اگر به مدح تو چون عسجدی شود مادح
وگر دوات زبرجد شود قلم عسجد.سوزنی.|| ( ص ) شتر درشت تن دار. ( منتهی الارب ). شتر ضَخم. ( از اقرب الموارد ). شتر درشت تنومند. ( ناظم الاطباء ).و آن جزو چند کلمه چهارحرفی است که بدون حرف «ذولقی » آمده است. ( از منتهی الارب ).
عسجد. [ ع َ ج َ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است در عینة، و نام آن در شعر رِزاخ بن ربیعه عُذری آمده است و شتران عسجدی بدانجا منسوبند. و آن را عسجر، به راء نیز خوانده اند. ( از معجم البلدان ).

معنی کلمه عسجد در فرهنگ معین

(عَ سْ جَ ) [ ع . ] (اِ. ) زر، گوهر.

معنی کلمه عسجد در فرهنگ عمید

۱. زر.
۲. گوهر ، مانند یاقوت، مروارید، و امثال آن ها.

معنی کلمه عسجد در فرهنگ فارسی

زر، گوهرمانندیاقوت ومرواریدوامثال آنها
۱ - زر طلا . ۲ - گوهر ( مروارید یاقوت و مانند آنها ) .
زر و جوهر هر قسم که باشد مانند مروارید و یاقوت

معنی کلمه عسجد در ویکی واژه

زر، گوهر.

جملاتی از کاربرد کلمه عسجد

سوسن، چون طوطی ز بسد منقار باز به منقارش از زبانش عسجد
به مجلس پدرت عسجدی ز بهر طمع مدیح برد به ایام جغری و مودود
بروز رزم خاک ره نماید بچشمش گوهر و یاقوت و عسجد
بدین قصیده تو با عسجدی شدی همسر وزان کتاب برابر شدی به ابن عمید
عنصری و عسجدی و فرخی نغمه هرسه همه از یک صداست
بازیگر شب آمد و افراخت آن خیمهٔ سیاه معسجد
آمده در نعت باغ عنصری و عسجدی و آمده اندر شراب آن صنم نازنین
جاه و آب رودکی شد تازه زین چار اوستاد فرخی و عسجدی و زینتی و عنصری
خاک با اعصار کام تو به بازار رواج ای بسا، طین را که بر ناموس عسجد می‌کند
عنصریّ و فرخیّ و عسجدی زینتیّ و خرمیّ و ترمدی