اسم: عزیزالله (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: azizollāh) (فارسی: عزيزالله) (انگلیسی: azizollah) معنی: ترکیب دو اسم عزیز و الله ( گرامی و خدا )، گرامی و محبوب در نزد خدا، گرامی نزد خداوند
معنی کلمه عزیزالله در ویکی واژه
الگو:اسم عزیزالله یعنی والاترین انسان نزد خداوند باعظمت #
جملاتی از کاربرد کلمه عزیزالله
«عزیزالله حمیدنژاد» کارگردان فیلم نیز در نشستی که در سال ۱۳۸۳ برای بررسی و نقد این فیلم برگزار شد؛ شرکت کرده و در آن نشست گفتهاست: «در این فیلم سعی شد تا روابط عاطفی انسانها در دل خشونت جنگ به تصویر کشیده شود.» او معتقد است که «اشک سرما» نگاهی جهان شمول به عشق دارد و داستان آن در هر منطقهای قابل روایت است. به گفته وی، این فیلم نگاهی ضد جنگ دارد و بر همزیستی مسالمت آمیز مردم تاکید میورزد.
دربارهٔ موسی کاظم، کتابهای مفصلی به زبانهای مختلف به نگارش درآمدهاست. اباذر نصر اصفهانی تعداد زیادی از آنها را در کتابشناسی کاظمین گرد آوردهاست. از آن جمله میتوان به کتاب سه جلدی مسند اباابراهیم موسی بن جعفر الکاظم اشاره کرد که توسط عزیزالله عطاردی قوچانی به عربی نگاشته شدهاست و محمدرضا عطایی آن را به فارسی برگردانده است. همچنین میتوان از کتاب دو جلدی حیاةُ الإمام موسَی بن جعفر علیه السلام (دِراسَةُ و تَحلیل) نام برد که باقر شریف قرشی به عربی نوشته و محمدرضا عطایی به فارسی ترجمه کردهاست.
متون مقدماتی درس حوزه را در آمل نزد محمد غروی، عزیزالله طبرسی، احمد اعتمادی، عبدالله اشراقی، ابوالقاسم رجائی، میرزا ابوالقاسم فرسیو و استادان دیگر فرا گرفت و در آمل آغاز به تدریس چند کتاب مقدماتی نمود.
ابوالقاسم ذرّه به سال ۱۲۷۸ در تهران زاده شد. پدر او، حاج میرزا یحیی سجادی، پیشنماز مسجد سید عزیزالله در بازار تهران، و نوهٔ دختری میرزا حسن آشتیانی، از روحانیان متنفذ دوران ناصری و مظفری بود. برادر ذره، سید محمد سجادی (زادهٔ ۱۲۷۸ – درگذشتهٔ ۱۳۶۶)، نیز در سراسر دوران پهلوی، عهدهدار مشاغل مهم از شهرداری تهران تا وزارت و ریاست مجلس سنا بود.
اشک سرما فیلمی ضدجنگ به کارگردانی و نویسندگی عزیزالله حمیدنژاد و تهیهکنندگی امیرحسین شریفی محصول سال ۱۳۸۲ است و داستان آن در کردستان ایران در زمان جنگ ایران و عراق اتفاق میافتد.
عزیزالله خوشوقت در ماه رجب سال ۱۳۰۵ در شهر بادکوبه (باکو) متولد شد. پدر و مادر او اهل زنجان بودند اما مدتی را به سبب ناامنیهای موجود در منطقه، به باکو مهاجرت کردند و او (عزیز) بهعنوان دومین فرزند در آنجا متولد شد. این روحانی فعال، بعد از تحصیل در دبیرستان، روی به علوم حوزوی آورد و بعد از پنج سال تحصیل در مسجد لرزاده (حوزه علمیه تهران) به شهر قم رفت. وی بعد از درس حوزه به تهران برگشت و هنگامی که ۳۳ سال داشت ازدواج کرد که در نتیجهٔ این ازدواج، صاحب دو پسر و چهار دختر شد. وی نهایتاً در ۲ اسفند ۱۳۹۱ در شهر مکه به سبب بیماری درگذشت.