عریکه

معنی کلمه عریکه در لغت نامه دهخدا

( عریکة ) عریکة. [ ع َ ک َ ] ( ع اِ ) کوهان یا باقی مانده آن. ( منتهی الارب ). کوهان شتر. ( غیاث اللغات ). سنام. ( اقرب الموارد ). سنام بعیر است ، یعنی کوهان شتر. ( مخزن الادویة ).جُبلة. کَتَر. || نفس. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || طبیعت و خوی : رجل لین العریکة؛ نرم خوی. لانت عریکته ؛ نخوت و تکبر او شکست. ( از منتهی الارب ). طبیعت. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). ج ، عَرائک. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

معنی کلمه عریکه در فرهنگ معین

(عَ کَ یا کِ ) [ ع . عریکة ] (اِ. ) خلق و خوی .

معنی کلمه عریکه در فرهنگ عمید

نفس، طبیعت، خلق، خوی، سرشت.

معنی کلمه عریکه در فرهنگ فارسی

نفس، طبیعت، خلق، خوی، سرشت
( اسم ) ۱ - خوی خلق عادت . ۲ - سرشت طبیعت .

معنی کلمه عریکه در ویکی واژه

عریکة
خلق و خوی.

جملاتی از کاربرد کلمه عریکه

بروز بزم و طرب لین العریکه توئی ولی شجاع و قوی الشکیمه گاه جدال

نه شاعریکه قدیمیش رنج خدمت بود نه نیز هیچ بدرگاه او گرفته گذر