عروق

هر که را آب وی ببالا افتد از مرد و زن، فرزند شبه وی گیرد. قال: صدقت، اخبرنی ما للرجل من الولد؟ و ما للمرأة منه؟ مرا خبر ده که فرزند را از مرد چه بود؟ و از زن چه بود؟ درین یکی توقف کرد یک ساعت. آن گه روی رسول سرخ گشت، و عرق بر پیشانی آورد، و گفت: «اللحم و الظفر و الدّم و الشعر للمرأة، و العظم و العصب و العروق للرجل».

زهر جانفرسای غم را از عروق خاکیان می کشد چون شیر با رخسار انور ماهتاب

اردشیر غفرانی پزشک ایرانی، فوق تخصص ریه و رئیس تیم عروقی پزشکی دانشگاه گیسن آلمان است.

ز برق شعله ی تیغش دل گداخته است که چشمه چشمه روان است از عروق جبال

گشایش زجود تو می یابد ارنی عروق امل را ببندد مجاری

در بر پیلان به نوک تیغ بگسستی عروق در بر شیران به زخم‌گرز بشکستی عظام

ببرد اندر مقام قاب قوسینم عروق جان جوار دوست را واصل‌تر از حد صدق گشتم

کین تو مانند سودا گشت کزوی سوخته است خون حاسد در عروق و مغز دشمن در عِظام

گویی که هست بر بشره نزد خاطرت آنها که در عروق مفاصل بود نثار

غمزه ی تو هست گر نه تیر زن، گه به قصد جان گه به قتل تن ز ابروی کمان در عروق من، دم به دم چرا نشتری کند

به هر بهار الا تا همی به قوت طبع چو خون روان شود اندر عروق شاخ میاه