عدله

معنی کلمه عدله در لغت نامه دهخدا

( عدلة ) عدلة. [ع َ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث عدل و قد یؤنث. یقال رجل عدل و امراءة عدل و عدلة؛ زن داد دهنده. ( منتهی الارب ).
عدلة. [ ع َ دَ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) شایستگان گواهی. ( منتهی الارب ). المزکّون للشهود. تزکیه شوندگان از شهود. ( قطرالمحیط ) ( از اقرب الموارد ). عُدَلة.

معنی کلمه عدله در فرهنگ معین

(عَ دَ لِ ) [ ع . عدلة ] (ص . ) جِ عادل ، کسانی که برای شهادت دادن شایسته باشند.

معنی کلمه عدله در فرهنگ فارسی

کسانی که شایسته برای شهادت دادن باشند
( صفت ) جمع عادل کسانی که شایسته شهادت در محضر قاضی و حاکم باشند .
مونث عدل

معنی کلمه عدله در ویکی واژه

عدلة
جِ عادل ؛ کسانی که برای شهادت دادن شایسته باشند.

جملاتی از کاربرد کلمه عدله

حرمت او در دلها متمکن، و حشمت و بزرگی او در خاطرها رسوخ می کند و به این جهت، شاه ولایت پناه فرمودند: «تاج الملک عدله» یعنی «تاج پادشاه، که به آن سرافراز، و از عالمیان ممتاز است، عدالت اوست» و هم از آن جناب مروی است که «زین الملک العدل» یعنی «زینت پادشاهی عدالت است».
فتنه ها را در ببست و فرها را در گشاد جورها پوشیده گشت و عدلها دیدار گشت
هست در مالیه هر چیزی بجز اعطای حق هست در عدلیه هر چیزی بغیر از معدله
همگی عمّار پر است از ایمان و ایمان باز گوشت و پوست وی آمیخته، پس از آن عمار رسول خدای را (ص) دید و می‌گریست، رسول (ص) دست مبارک بچشم وی فرو می‌آورد و میگفت: ان عادوا لک فعدلهم بما قلت، فانزل اللَّه تعالی هذه الآیة.
جورالهوی احسن من عدله و بخله اظرف من بذله
بشامل عدله فی الارض ترعی مع الاسد السوائم فی المسام
جهل او مر علمها را اوستاد ظلم او مر عدلها را شد رشاد
و عن معاذ بن جبل قال قال رسول اللَّه (ص): اکثروا من ذکر اللَّه علی کلّ حال فانّه لیس من عمل احبّ الی اللَّه و لا أنجی للعبد من کلّ سیّئة فی الدّنیا و الآخرة من ذکر اللَّه. قالوا: و لا القتال فی سبیل اللَّه؟ فقال: لولا ذکر اللَّه لم یؤمر بالقتال فی سبیل اللَّه، و لو اجتمع النّاس علی ما امروا من ذکر اللَّه ما کتب اللَّه القتال علی النّاس، و ذکر اللَّه لا یمنعکم من القتال، بل هو عون لکم علی ذلک، فقولوا: لا اله الّا اللَّه، فقولوا: اللَّه اکبر، و قولوا: سبحان اللَّه، و قولوا: الحمد للَّه، و قولوا: تبارک اللَّه، و انّهنّ خمس لا یعدلهنّ شی‌ء، و قال: طوبی لاقوام یحسبهم النّاس مجانین لکثرة ذکر اللَّه، و قال: من عجز منکم عن اللّیل ان یکابده، و بخل بالمال أن ینفقه، و جبن عن العدوّ أن یجاهده، فلیکثر ذکر اللَّه، و قال: الغفلة فی ثلاث: الغفلة عن ذکر اللَّه، و الغفلة فیما بین طلوع الفجر الی طلوع الشّمس، و الغفلة عن أن یغفل الرّجل حتّی یرکبه الدّین، و قال: من صلّی الغداة ثم قعد یذکر اللَّه حتّی تطلع الشّمس جعل اللَّه بینه و بین النّار سترا. و قال: یقول اللَّه عزّ و جلّ: یا ابن آدم! اذکرنی بعد صلاة الفجر ساعة، و بعد صلاة العصر ساعة، اکفک ما بین ذلک.
ظالمست او بر خود و بر جان خود ظلم بین کز عدلها گو می‌برد