عجمه

معنی کلمه عجمه در لغت نامه دهخدا

( عجمة ) عجمة. [ ع َ ج َ م َ / ع َ م َ ] ( ع ص ، اِ ) خرمابن که از هسته روید. || سنگ سخت. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). سنگ سخت کلان که ناقه را به وی تشبیه دهند. ( منتهی الارب ). ج ، عجمات.
عجمة. [ ع ُ م َ / ع ِ م َ ] ( ع اِ ) ریگ بسته ، و گویند بسیاری ریگ. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). آخر ریگ توده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). عجمةالرمل ؛ آخره. ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) ابهام. || خفا. || عدم فصاحت کلام. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) لفظی که از وضع زبان عربی خارج باشد مانند نوح و لوط و عجمة یکی از اسباب منع صرف است. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). رجوع به غیرمنصرف شود.

معنی کلمه عجمه در فرهنگ معین

(عَ مَ یا مِ ) [ ع . عجمة ] (اِ. ) ۱ - یک هستة خرما. ۲ - یک تکسک انگور. ۳ - خرمابن که از هسته روید، ج . عجمات .

معنی کلمه عجمه در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - لکنت زبان کند زبانی . ۲ - عدم فصاحت . ۳ - ابهام .

معنی کلمه عجمه در ویکی واژه

عجمة
یک هستة خرما.
یک تکسک انگور.
خرمابن که از هسته روید؛
عجمات.

جملاتی از کاربرد کلمه عجمه

ضبطها رسمها مرتبه همه العجمه عجمه الهمله
العجمه یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان عسیر واقع شده‌است.
العجمه ۲٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد و ۳۷۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.
و قیل هی منسوخة، نسختها آیة السیف. فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ حمزه و کسایی «یکون» بیا خوانند. باقی بتاء معجمه از فوق. مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ یعنی الجنة، انحن ام انتم؟ اینجا سخن تمام شد. پس گفت: یا محمد! إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ لا یسعد من کفر باللّه. و قیل: لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ای: لا یبلغ امانیه.
یا نقطه فصرت عن حل معجمها مفاتح صورت من احرف الجمل
وَ نَزَعْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً یعنی اخرجنا و احضرنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ یعنی رسولهم الّذی ارسل الیهم. نظیره: فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِیدٍ، وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً، یشهد علیها بما اجابت به فیما دعیت الیه من التّوحید و انّه قد بلغهم رسالة ربّه. و قیل یشهد علیهم بجمیع اعمالهم. و قال بعضهم عنی بالشّهید العدول من کلّ امّة و ذلک انّه سبحانه لم یخلّ عصرا من الاعصار عن عدول یرجع الیهم فی امر الدین و یکونون حجة اللَّه علی النّاس یدعونهم الی الدین فیشهدون علی النّاس یوم القیامة بما عملوا من العصیان. و قد روی عن النّبی (ص) انّه قال: ان اللَّه نظر الی اهل الارض عربهم و عجمهم برهم و فاجرهم، فمقتهم جمیعا غیر طایفة من اهل الکتاب: ثم اختلفوا فی کیفیّة الشّهادة فقال بعضهم یشهدون علی اهل عصرهم و زمانهم کما قال اللَّه تعالی مخبرا عن عیسی (ع): وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً ما دُمْتُ فِیهِمْ. و قیل یشهدون علیهم و علی من بعدهم، کما جاء فی الحدیث: ان اعمال الامة تعرض علی النبی (ص) لیلة الاثنین و الخمیس.