عتید

دلی که جای شیاطین بود در او نه دلست دل آن بود که بود بر درش رقیب عتید

مَثَلًا ما بَعُوضَةً این ما نکرت گویند بمعنی شی‌ء است تقدیره. مثلا شیئا بعوضة کقوله تعالی هذا ما لَدَیَّ عَتِیدٌ ای هذا شی‌ء لدیّ عتید و بَعُوضَةً را نصب است بر بدل یعنی بدل ما و البعوض صغار البقّ واحدة منها بعوضة.

وگر رقیب و عتید اندران گذشتندی ز هول فرق نکردندی از ثواب ذنوب

خیز که تا فاش نمایم ترا چهر ز رخسار رقیب و عتید

بعد از آن برخاست آن شیر عتید تا سحرگه زر به بیرون می‌کشید

ز رحمت و سخطش دو فرشته در گیتی خدا بخلق فرستاده چون رقیب و عتید

نشسته‌اند عتید و رقیب در همه کام ز نامه عمل ما گرفته بر کف دام

ای ملائکه تا این مرغ خاک بر دنبال دارد شما ازو بهره مند شوید تا خاک بشریت بر دنبال اوست شما با او هم نشینی «الاّ لدیه رقیب عتید» می توانید کرد چون این خاک باز افشاند مقام او «فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر» باشد شما را پر و بال پرواز آن حضرت نباشد.

أُولئِکَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِیماً اعتداد ساختن است، و العتاد ساز، و العتیدة طبل عروس.

خورشید رسولان بفرستاد در آفاق کاینک یزک مشرق و ما جیش عتیدیم