عالم بسته

یک لحظه که در گفت و شنید آئی تو صد عالم بسته را کلید آئی تو

جمال اوست هر جا جلوه کرده ز معشوقان عالم بسته پرده

در جهان گر از جهان وارسته است در بخود از خلق عالم بسته است

گردی به جا ننشسته‌ای دل در چه عالم بسته‌ای از پرده بیرون جسته‌ای واماندهٔ سازی چرا

در حریم درد عشق ما، کسی را بار نیست ما ز رشک این در به روی هر دو عالم بسته‌ایم

تاج عصمت بر نقی زیبا بود بعد از تقی آنکه نظم کار عالم بستهٔ تدبیر اوست

ما در خلوت به روی اهل عالم بسته‌ایم انتظار آفتاب از راه روزن می‌کشیم

ماه و مهر اندر حجاب از روی او هر دو عالم بسته ی یکموی او

قوله: وَ لا تَفَرَّقُوا حثّ مسلمانان است بر ألفت و اجتماع که نظام ایمان به آنست و استقامت کار عالم بسته در آن است، و الفت و اجتماع مسلمانان ادب دینست و زین شریعت، و نظام اسلام، و مایه خیر، و رکن هدایت و اصل طاعت، و موجب ثواب، و لهذا قال عزّ و جلّ: لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً ما أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ. و قال تعالی: مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ. و سئل النّبی (ص): «ا یتزاورون اهل الجنّة؟ قال: یزور الاعلی الأسفل، و لا یزور الاسفل الاعلی، الّا الّذین یتحابّون فی الدّنیا فانّهم یأتون فیها حیث شاءوا».

هر دو عالم بستهٔ فتراک او عرش و کرسی قبله کرده خاک او