عابث

معنی کلمه عابث در لغت نامه دهخدا

عابث. [ ب ِ ] ( ع ص ) بازی کننده. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) :
آدمی داند که خانه حادث است
عنکبوتی نی که در وی عابث است.مولوی.روی به دفع حوادث و تدارک خطوب روزگار عابث آریم. ( جهانگشای جوینی ).

معنی کلمه عابث در فرهنگ معین

(بِ ) [ ع . ] ۱ - (اِفا. ) بازی کننده . ۲ - (ص . ) بیهوده .

معنی کلمه عابث در فرهنگ عمید

عبث، بیهوده.

معنی کلمه عابث در فرهنگ فارسی

۱ - بازی کننده . ۲ - بیهوده .

معنی کلمه عابث در ویکی واژه

بازی کننده.
بیهوده.

جملاتی از کاربرد کلمه عابث

بده ساقیا می که بی بهره از وی بود در همه شغل لاهی و عابث
آدمی داند که خانه حادثست عنکبوتی نه که در وی عابثست
از قدیم آمد جهان یا حادث است آفریدش یا عبث یا عابثست