ظلام

نیست رای تو را ظلام خطا نیست جود تو را غبار منن

لمعات ظفر از پرچم او می تابد چون کواکب زسواد شکن زلف ظلام

چه کرده‌ایم که این آب و نان به اهل ظلام بود حلال و به آل بنی شده است حرام

لقب گر سنایی به معنی ظلامم چو جوهر به ظاهر به باطن نفورم

ایا گرفته تو اندر سرای جهل مقام تهی ز دانش و غرقه میان بحر ظلام

وجود از عدم همچنین گشت پیدا از اول که نوری کنون از ظلامی

در مغزها حسام تو چون در ظلام نور در سینها سنان تو چون در خان شرر

لااله گویان چو انجم بی شمار بسته چشم اندر ظلام روزگار

علی الله ای مسلمانان از آن هجران پرآتش ظلام فی ظلام من فراق الحب قد اغطش

و امزج الماء بالمدام کما مزج الصبح نوره بظلام