ظاهربین

بی نصیب است ز من دیده ظاهربینان می توان یافت به نور دل بیدار مرا

تا توانی پی به معنی برد، ظاهربین مباش کانچه در خاطر سلیمان داشت در خاتم نداشت

به ظاهربین همی‌گوید چو مسجود ملایک شد که ای ابله روا داری که جسم مختصر باشم

شیخ ظاهربین چو خودبین گشته است از قدم تا فرق سرگین گشته است

خرقه درویشی ما چون زره زیر قباست پیش چشم خلق ظاهربین قباپوشیم ما

با بصیرت، چشم ظاهربین نمی آید به کار روزنی حاجت نباشد خانه آیینه را

عقده ما را رسول و نامه نتواند گشود بعد ظاهربین به چشم و دوری ما در دل است

پرده خواب بود دیده ظاهربینان چشم دل، کوری هر بی بصری بگشایید

دیده روشندلان بی پرده می بیند لقا هست اگر در چشم ظاهربین نقابی در میان

چشمِ ظاهربین ز پیری‌ها اگر تاریک شد منت ایزد را دلِ روشن به دست آمد مرا