طمس

که من با اینکه با کثرت دو چارم بمحو و محق و طمس امیدوارم

دگر طمس ار که سیرت در علوم است ذهاب مرد بسیار از رسوم است

دگر طمس آن فنای فی‌الصفاتست صفاتش منظمس در وصف ذاتست

تا پلیدیهای مردار نجس زان سراگردند آنجا منطمس

طمس کن جسم وز هم بگشای زود بعد از آن در چشم کش کحل نبود

قوله: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اسم ملک تحیّرت العقول عن ادراک عظمته و تلاشت فی بحار رحمته و طربت القلوب بالطاف قربته و تروّحت الارواح بنسیم محبّته طاحت الاشارات و تاهت العبارات. و بطلت الرّسوم، و انتهت العلوم، و نسخت الاخبار، و طمست الآثار، و نسیت الاذکار، و خلت الدّیار، و عمیت الأبصار، و لم یبق الّا الازل و القدم و الجبروت. و العظم و السّناء السّرمدی، و الکرم و القضاء الازلی و القسم.

بیهوشی: مقام طمس را گویند که محو صفات شود.

نمانده چیزی ار باقی ز طمست نماید دایره چون قرص شمست

منصوربن عبداللّه الاصفهانی گوید ابوبکر طمستانی گفت هرگاه که دلرا همّتی بود اندر وقت ویرا عقوبت کنند.

چو موجی بر زند گردد جهان طمس یقین گردد «کان لم تغن بالامس»