طفلک

همه از طفلکی، سبک تمکین همه در ناکسی، گران مایه

دامنی پر خاک ما چون طفلکان در نظرمان خاک هم‌چون زر کان

طفلکان جمله شوخ و حیله‌گرند همچو طفلان اشک پرده‌درند

ندید استی مگر آن طفلک خام پدر را میدهد بی‌پرده دشنام

من چه کردم با تو باری ای لئیم که نمودی طفلکانم را یتیم

ولیک با همه حس و مهر اولادی چو طفلکانم دادند جان در آن وادی

خار را گفتم، که خلخالش مکن مار را گفتم، که طفلک را مزن

یک پلنگی طفلکان نو زاده بود گفتم او را شیر ده طاعت نمود

سجده های طفلک و برنا و پیر از جبین شرمسار ما بگیر

طفلکانش از او بمانده یتیم لیک بسیار بودشان زر و سیم