طعن

غم خسرو همی‌دانی و نادان می‌کنی خود را مرا این سوخت، ورنه طعنه دشمن نمی‌سوزد

در دسامبر ۱۹۴۷ میلادی و پس از صدور قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مجموعه حملاتی یهودستیزانه علیه جمعیت یهودی شهر رخ داد که به شورش‌های ضدیهودی حلب معروف گشت. این حملات باعث مهاجرت بیش از نیمی از جمعیت یهودیان حلب شد.

کجا بطعنه ی دشمن ز دوست برگردم که غرق بحر مودت نترسد از شبنم

مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا طی قطعنامه‌ای بر نقش آمریکایی‌های هندی‌تبار به خصوص فارغ التحصیلان دانشگاه‌های آی‌آی‌تی در کمک به جامعه آمریکا تأکید مجدد کرده و بر آن ارج نهاده‌است.

خوردن آنچه تن من شود از خوردن آن در خور طعنه اغیار مرا خوش نبود

پس از جنگ، اتفاقی که با همجنس‌گرایان در اردوگاه‌های کار اجباری می‌شد توسط بسیاری از کشورها نادیده گرفته‌شد و حتی برخی از مردان بر اساس شواهد دوران نازی‌ها دوباره دستگیر شدند. تا اینکه از اوایل دهه ۱۹۸۰ دولت شروع به اذعان به این موضوع کرد و در سال ۲۰۰۲ دولت آلمان به‌طور رسمی از جامعه همجنس‌گرایان عذرخواهی کرد. در سال ۲۰۰۵ پارلمان اروپا قطعنامه‌ای در رابطه هولوکاست که شامل اشاره به آزار و اذیت همجنس گرایان بود تصویب کرد.

وزارت خارجه چین نیز آزمایش هسته‌ای کره شمالی را محکوم کرد و آن را علامتی از بی‌توجهی کره شمالی به خواست جامعه جهانی دانست. این وزارتخانه در تلویزیون چین طی بیانیه‌ای از این دولت خواست تا قطعنامه‌های شورای امنیت را رعایت کند. جامعه جهانی خواستار غیر اتمی کردن شبه جزیره کره است و باید محترم شمرده شود. چین از کره شمالی خواست تا از آزمایشهای موشکی و اتمی خود دست بردارد، زیرا شرایط را مشکلتر می‌کند و به نفع این دولت نیست. چین در آخرین قطعنامه شورای امنیت آزمایشهای موشکی و اتمی کره شمالی را همراه سایر اعضای شورا محکوم کرده بود.

بدان رو عشق می ورزم دگر فاش مرا از طعنه مردم چه بیم است

که دشمن چون بطعنش لب گشاید همان نفسش ز کبر انسان ندارد

گر بیخبر روم ز جهان جای طعن نیست یک کس نیافتم که بپرسم نشان خویش

هم به مکتوبی ز خسرو یاد می کن گاه گاه چند باشی محترز از طعنه مشتی لئیم

اندرین عهد که زیر لب کامل گویان نیش صد طعنه خورد حرف که جنبان گردد

یک گردهمایی همبستگی با معترضان در میدان یونیون، منتهن از سوی فعالان ایرانی-آمریکایی در ۲۳ دی/۱۳ژانویه برگزار شد، از جمله سخنرانان آن مسیح علی‌نژاد، منصور فرهنگ مهرانگیز کار، شیرین نشاط بودند که با تصویب قطعنامه‌ای همراه بود.

گفت کام از لعل من می بایدت ابن حسام گفتم آری طعنه طوطی شکر خاست این

تو طعنه زنی و ما همه کوه تو سنگ زنی و ما همه طست