طرنب

رونق و طاق و طرنب و سحرشان گرچه خلقان را کشد گردن کشان

غلغل و طاق و طرنب و گیر و دار که نمی‌بینم مرا معذور دار

ز جهان گریز و وابر تو ز طاق و از طرنبش چو ز خویش طاق گشتی ز چه بسته طرنبی

طاق و طرنب فقر و فنا هم گزاف نیست هر جا که دود آمد بی‌آتشی نبود

ای قدح امروز تو را طاق و طرنبیست بیا باده خنب ملکی داده حق عز و جل

اندرین ره ترک کن طاق و طرنب تا قلاوزت نجنبد تو مجنب

ما ببوش و عارض و طاق و طرنب سر کجا که خود همی ننهیم سنب

صدق نگر بی‌نفاق وصل نگر بی‌فراق طاق طرنبین و طاق طاق شوم کان رسید

کم کن این کبر و طمطراق که نیست طاقت این طرنب و این طاقم

دست زنان جمله و گویان بلاغ طاق و طرنبین و طرنبین و طاق