معنی کلمه طرفه در لغت نامه دهخدا
طرفة. [ طَ ف َ ] ( ع اِ ) یک بار جنبانیدن پلک چشم را. یقال : هو اسرع من طرفة عین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یک چشم بهم زدن. یک زخم چشم.
طرفة. [ طَ رِ ف َ ] ( ع ص ) ناقةٌ طرفة؛ شتر ماده ای که بر یک چراگاه قرار نگیرد. || ناقه ای که فروریخته باشد نوک دهن او از پیری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || اشتری که بر کناره مرغزار چرا کند. ( مهذب الاسماء ).
طرفة. [ طُ ف َ ] ( ع اِمص ) زخم رسیدگی چشم. اسم است مصدر را. || نوی مال. اسم است طریف و طارف و مطرف را که مال نو است. || ( ص ، اِ )طُرفه. شگفت و نادر از هر چیزی. طرافة مصدر است از آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). چیزی که کسی ندیده باشدو بنظر خوش آید و در مقام تعجب نیز گویند خواه دیده شود و خواه شنیده گردد. ( برهان ): اِطراف ؛ طرفه آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ). استطراف ؛ طرفه شمردن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). نادر. امر عجیب. بلعجبی. بوالعجبی. شعبده. || بازیگر. ( آنندراج ). مشعبد. بلکنجک. بوالکنجک. ( فرهنگ اسدی ). || کودک خوش آینده. || مجازاً بمعنی معشوق. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || مال نو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). هر چیز نو و خوش :
ای طرفه خوبان من ای شهره ری
لب را به سر دزک بکن پاک از می .رودکی.و این تُبع فُرودین که از پس او به ملک بنشست ، کُنیت او ابوکرب بود، چون ملک یمن بر وی راست شد، آهنگ پادشاهی دیگر کرد و هر جائی که بودی پیروز آمدی و هر پادشاهی که خواستی بگرفتی... ملک هند بدو رسول و هدیه فرستاد، پرنیان و عود و عنبر، و چیزهای طرفه که او چنان ندیده بود. آن رسول را گفت اینهمه چیزهای طرفه از زمین هندوستان خیزد... ( ترجمه طبری بلعمی ).