طاحونه

معنی کلمه طاحونه در لغت نامه دهخدا

( طاحونة ) طاحونة. [ ن َ ] ( ع اِ ) آسیا. و طاحون نیز آمده. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( غیاث از شرح نصاب ). || آس آب ( آسیائی که به آب گردد ). ( مهذب الاسماء ). آسیای آبی. رَحی َ. آسیا. ناعور. || دست آس. ( دهار ). ج ، طواحین.
طاحونة. [ ن َ ] ( اِخ ) قریه ای است واقع در نیم فرسنگی میانه جنوب و مشرق شهر خفر. ( فارسنامه ناصری ).
طاحونة. [ ن َ ] ( اِخ ) موضعی است در قسطنطنیة. ( معجم البلدان ).

معنی کلمه طاحونه در فرهنگ معین

(نَ یا نِ ) [ ع . طاحونة ] (اِ. ) آسیا، آس آب . ج . طواحین .

معنی کلمه طاحونه در فرهنگ عمید

= طاحون

معنی کلمه طاحونه در فرهنگ فارسی

( اسم ) آسیا آس آب جمع : طواحین .
موضعی است در قسطنطنیه

معنی کلمه طاحونه در ویکی واژه

طاحونة
آسیا، آس آب.
طواحین.

جملاتی از کاربرد کلمه طاحونه

از پی تاریخ انجامش صفائی زد رقم برد این طاحونه از گردش گروها ز آسمان
طاحونه: آسیاب. مسمّی به اسم لازم او است.
از قضا صیاد خواهد فتنه و از ارواح صید از بلا طاحونه سازد گیتی از ابدان طحین
در مهم سازی اوباش و رنود دائما، طاحونه‌اش در چرخ بود