ضرابخانه

سنگ‌نوشتهٔ یونانی بر روی تندیس هرکول در بیستون که قدمت آن به سال ۱۴۹/۱۴۸ پیش از میلاد می‌رسد، به کلئومنز به‌عنوان ساتراپ «ایالت‌های بالا» (ماد) اشاره می‌کند؛ به نظر می‌رسد که ماد و هگمتانه تا سال ۱۴۷ پیش از میلاد، یعنی تا زمان پادشاهی مهرداد یکم، سقوط نکرده بودند. آنتیوخوس هفتم در سال ۱۳۰ پیش از میلاد به قصد بازگردانی قدرت سلوکی به ایران، احتمالاً برای مدت کوتاهی در هگمتانه توقف کرد، چنان‌که تیگران دوم نیز در سال بعد برای حمله به مهرداد دوم، مدتی در هگمتانه بود. پارتیان همچنان از هگمتانه به عنوان پایتخت تابستانی و ضرابخانهٔ سلطنتی استفاده می‌کردند. سازه‌های پارتی در شهر، دژی که بر تپه مصلی قرار داشت را شامل می‌شد.

سلطان محمود غزنوی به‌طور رسمی کنترل خراسان را در ۹۹۸ میلادی بدست گرفت. هرات یکی از شش ضرابخانه‌های سلاطین غزنوی در منطقه بود. در ۱۰۴۰ میلادی هرات توسط امپراتوری سلجوقی تصرف شد. با اینحال در ۱۱۷۵, هرات به چنگ سلسله غوریان افتاد، و سپس در ۱۲۱۴ تحت سلطه سلاطین خوارزمشاهی درآمد. مطابق به شرح مستوفی، هرات در زمان سلاطین غوری در قرن دوازدهم رشد زیادی کرد. کار مسجد جامع هرات توسط سلطان غیاث الدین غوری در ۱۲۰۱, شروع شد. در این دوره هرات مهم‌ترین مرکز تولید فلزات، مخصوصاً برنز شده بود.

آرتورو رومن یک شخصیت داستانی در مجموعه نتفلیکس خانه کاغذی است که توسط انریکه آرسه به تصویر کشیده شده است. در برنامه تلویزیونی، او یک گروگان و مدیر سابق ضرابخانه سلطنتی اسپانیا است.

تصویر کشیده شده است و در این سریال او نقش یک منشی را در ضرابخانه دارد که در سرقت عاشق دنور میشود. او یک شخصیت احساسی و نگران دارد.

ادگار در سیاست‌های کلیسایی‌ش دنباله‌روی دانستن قدیس بود و او را در ۹۶۱ به اسقف اعظمی کانتربری برگزید. او همچنین از خواسته‌های اُسوالد، صدراعظم یورک و اتلولد، اسقف وینچستر مبنی بر پایه‌گذاری صومعه‌ها و انجام اصلاحات در کلیسا حمایت نمود. ادگار در حدود ۹۷۳ پول واحدی را بر مبنای پنی‌های نقره‌ای جدید رایج ساخت و تأکید کرد که تمامی شهرها و دهکده‌ها باید در فاصلهٔ ۵۰ کیلومتری ضرابخانهٔ سلطنتی و نه دورتر از آن بنا شوند. ادگار کاملاً نسبت به اهمیت قدرت دریایی آگاه بود و از همین روی فرمان ساخت ناوگانی متشکل از ۳۶۰۰ کشتی را پیش از مرگش داد.

■ خط ۲۱۵ سوهانک به سه راه ضرابخانه (تقاطع خیابان شریعتی و پاسداران)

استاد اردشیر جزء شهرهایی است که توسط اردشیر بابکان بنا گردیده‌است. این شهر به صورت استاباد و اشا و استرآباذ و ایساباد نیز در کتب مورخین اسلامی نوشته شده، در محل شهر باستانی کرخای میشان در کنار رود کارون بنا گردید. فعالیت ضرابخانهٔ آن در زمان ساسانیان مخصوصاً دوران خسرو پرویز چشمگیر بود.

اولین رمانی که در امپراتوری عثمانی نوشته شد آکابی (۱۸۵۱) بود که توسط وارطان پاشا به خط ارمنی نوشته شد. به همین ترتیب، هنگامی که خاندان ارمنی دوزیان ضرابخانه عثمانی را در زمان سلطنت سلطان عبدالمجید اول اداره می‌کردند، آنها اسناد را به زبان ترکی عثمانی نگهداری می‌کردند اما از خط ارمنی استفاده می‌کردند.

سکه‌های زیاری از جنس طلا (دینار)، نقره (درهم) و مس ضرب می‌شدند. این سکه‌ها که در ضرابخانه‌های شهرهای گرگان، استرآباد، آمل، سارویه، کرج و ری ضرب می‌شدند و همگی حاوی نام و القاب امیران زیاری، سال و نام شهری که سکه ضرب شده، می‌باشند.

بغیر بنده زضرابخانه خاطر گدا که دید بدین سکه زر برآورده

شامل حمام، بازار کرمان، مدرسه، کاروانسرا، آب انبار، ضرابخانه و میدان گنجعلی خان مربوط به عصر صفویه