ضاری

بر من ز فرت ارجو آن عز و ناز باشد کز فر میر ماضی، بوده‌ست بر غضاری

حضاری پدید آمد از دور گفتی سپهریست رسته ز پولاد و مرمر

کو غضاری که همیکفت بمن فخر کند هر که او بر سر یک بیتم بنویسد قال

نوشتی که دیدند چون سردی دی شدندت ز احضاریاران مردد

به «‌غضاری‌» چنان عنایت کرد که ز بسیاریش شکایت کرد!

باری رمضان در پیش است، و درنگ تجریش را شتاب رجعت شهر از پی. اگرم به حکم احضاری باری دیگر در محضر والا که شرم منظر علیاست، بار وصول نیفتد، حسرتی کرب ساز و رنجی طرب سوز در دل خواهد ماند:

لابد بودش عمری، افزون ز همه شاهان از اول و از آخر، از نافع و از ضاری

ناسیونالیسم اغلب شواهدی عمومی برای ایجاد خشوند در ورزش‌ها یا در گزارش افرادی است که در تیم‌های ملی رقابت می‌کنند یا نکته پردازان و حضاری که می‌توانند یک مشاهده پارتیزانی نشان دهند می‌باشد. این گرایش‌ها برخلاف اصول بنیادی خود ورزش‌ها است که آن را بخاطر خودش و لذت بردن از شرکت در آن جالب می‌داند، است.

خطاب بگیر و بگذار و امر و نهی و بنه و بردار درست نیامد و یکی از آن آلات مصنوع و ادات موضوع سمع است، که مرکب است از غضاریف و جلود و سلاسل و اغلال مقید و مشدود و باد خانه ای بر سر او که باد هوا را که مرکب اصوات است بخود می کشید و چشمه ای در پایان او که مفهوم مستمع در وی مجتمع می گردد

فزنا بمطایاکم جدنا بعطایاکم من اسعد یلقاکم لا یلدغه ضاری

و طاف بی ضاریات من نوازلها تتری کسرب ذئاب طاب بالجمل