صهیونیسم

معنی کلمه صهیونیسم در لغت نامه دهخدا

صهیونیسم. [ ص ِ ] ( اِ ) مسلک گروهی که طرفدار سلطه و نفوذ یهودیان بر اقوام و ملل دیگرند.

معنی کلمه صهیونیسم در فرهنگ معین

(صَ ) [ فر. ] (اِ. ) جریانی که از اواخر قرن نوزدهم به منظور ایجاد یک میهن یهودی در فلسطین به وجود آمد. نام این مرام از کوه صهیون (آرامگاه داوود نبی ) در اورشلیم گرفته شده است .

معنی کلمه صهیونیسم در فرهنگ عمید

نهضت گروهی از یهودیان که هدف آن تٲسیس حکومت یهود در فلسطین است.

معنی کلمه صهیونیسم در فرهنگ فارسی

مسلک گروهی از یهودیان که خواستار آن بودند که فلسطین را وطن رسمی یهود قرار دهند و [صهیون ] ( اورشلیم ) را پایتخت آن میدانستند.این فکر در قر.۱۹ م . آغاز شد و پس از وعده بلفور و تعهد انگلستان مبنی بر مساعدت در ایجاد وطن قومی جهت یهودیان رسمیت و سپس تحقق یافت .

معنی کلمه صهیونیسم در دانشنامه آزاد فارسی

صهیونیسم (Zionism)
جنبش مدافع استقرار کشور یهودیان (ارتص اسرائیل) در فلسطین. معتقدان به این جنبش در این سرزمین، که در کتاب مقدس «ارض موعود» نامیده شده است، خواستار آن بودند که به قوم یهود دولتی مستقل اعطا شود که پایتخت آن بیت المقدس (اورشلیم) «شهر صهیون» باشد. بنیادگذار این جنبش نویسنده ای مجاری با نام تئودور هرتسل بود، که نخستین کنگرۀ صهیونیست را در شهر بازل سوئیس برپا کرد (۱۸۹۷). صهیونیسم در تشکیل رژیم اشغالگر اسرائیل (۱۹۴۸) نقش حیاتی داشت. خائیم وایزمن و نَحوم سوکولوف، دو تن از رهبران صهیونیست، از انگلستان، که پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول اختیار فلسطین را در دست گرفته بود، قول گرفتند تا از تشکیل کشوری یهودی حمایت کند. این وعده در اعلامیۀ بالفور پاس داشته شد. در سال های قبل از جنگ جهانی دوم و درخلال جنگ، سرکوب روبه افزایش یهودیان در اروپا سبب شد که بسیاری از آنان به صهیونیسم بگروند و به فلسطین مهاجرت کنند. پس از پایان جنگ جهانی دوم، سازمان ملل متحد تأسیس کشوری یهودی را به موازات کشوری برای اعراب فلسطینی تصویب کرد.

معنی کلمه صهیونیسم در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] صهیونیسم جنبشی سیاسیِ طرفدار بازگشت یهودیان به سرزمین فلسطین و ایجاد کشور اسرائیل است. این جنبش در اواخر قرن نوزدهم توسط تئودور هرتسل بنیان نهاده شد و توانست با همکاری قدرت های جهانی، در سال ۱۹۴۸م کشور اسرائیل را تأسیس کند. صهیونیست ها با وجود این که حدود ۵درصد از زمین های فلسطینیان را خریده بودند، در زمان اعلام موجودیت ۷۷درصد از اراضی فلسطین را به تصرف خود درآوردند. علما و مراجع بزرگ شیعه در دوران های مختلف بر علیه صهیونیسم و اشغال فلسطین موضع گرفته اند.
صهیونیسم، جنبشی سیاسی که تئودور هرتسل آن را بنیان نهاد. از این رو هرتسل را پدر صهیونیسم دانسته اند. او در سال ۱۸۹۵م در کتاب «دولت یهودی»، ایده تأسیس یک کشور مخصوص یهودیان را مطرح و در سال ۱۸۹۷م اندیشمندان و ثروتمندان یهودی را در شهر بال سوئیس گرد هم جمع کرد و از آن ها خواست از ایده صهیونیسم حمایت کنند.
هرتسل هدف کنگره را گذاشتن سنگ بنای میهن یهود اعلام کرد. این کنفرانس، زمینه فکری پیدایش یک دولت یهودی را فراهم کرد. پس از کنفرانس ۱۸۹۷م تا سال ۱۹۰۵م، پنج کنفرانس صهیونیسم یهودی دیگر برگزار شد.

معنی کلمه صهیونیسم در ویکی واژه

جریانی که از اواخر قرن نوزدهم به منظور ایجاد یک میهن یهودی در فلسطین به وجود آمد. نام این مرام از کوه صهیون (آرامگاه داوود نبی)
در اورشلیم گرفته شده‌

جملاتی از کاربرد کلمه صهیونیسم

تلاش‌های سیاسی وایزمن سرعت گرفت و او در ۱۰ دسامبر ۱۹۱۴ با هربرت ساموئل (عضو کابینهٔ بریتانیا و یک یهودی سکولار که دربارهٔ صهیونیسم تحقیق کرده بود) دیدار کرد. دو روز بعد، وایزمن دوباره با بالفور دیدار کرد. بالفور از زمان شکست در کارزار انتخاباتی ۱۹۰۶ از قدرت کنار رفته بود اما همچنان یکی از اعضای برجستهٔ حزب محافظه‌کار محسوب می‌شد.
در سال ۱۹۵۱، او در چکسلواکی بازداشت شد و همزمان با متهم رودولف اسلنسکی در دادگاه اسلنسکی، یکی از چندین دادگاه‌های نمایشی که در آن زمان علیه کمونیستهای اروپای شرقی راه اندازی شد، شرکت کرد. او که به صهیونیسم، تروتسکیسم و تیتویست متهم شده، مجبور شد اعتراف کند و به زندان ابد محکوم شد. پس از محاکمه اسلنسکی، لندن با مقامات همکاری کرد و به عنوان یکی از شاهدان اصلی در سایر فرایندهای سیاسی علیه دیگر کمونیستهای چکسلواکی، مانند ادوارد گولداستوکر، جوزف پاول، اوسوالد زاوادسکی، گوستاو هوشاک، اوتاکار هرمادکو و دیگران، خدمت کرد. پس از مرگ ژوزف استالین در سال ۱۹۵۳، لندن در سال ۱۹۵۵ آزاد شد.
ایران و سوریه دو متحد استراتژیک هستند. در ادبیات سیاسی نظام ایران، سوریه عضو محور مقاومت ضدصهیونیسم و پل ارتباطی با حزب‌الله لبنان است.
در ۴ آبانماه ۱۳۸۴، محمود احمدی‌نژاد در همایشی تحت عنوان «جهان بدون آمریکا و صهیونیسم» اعلام کرد:
اولین بار این کتاب در زمانی که حملات به کلیسای کاتولیک و شخص پاپ زیاد بود چاپ شد. فرانز دلیش از یهودیت در برابر اتهامات رولینگ دفاع کرد. در همین زمان جوزف ساموئل بلاخ رولینگ را متهم به جعل و ترجمه نادرست کرد. رولینگ از بلاخ شکایت کرد ولی در لحظه آخر شکایت خود را پس گرفت. او بعدها از به وجود آمدن صهیونیسم به عنوان راه حلی برای مشکل یهودی حمایت کرد.
بنابراین ما، اعضای شورای مردمی، نمایندگان جامعه یهودی و جنبش صهیونیسم، هم‌زمان با پایان‌گرفتن قیمومت بریتانیا براین خاک، در اینجا گردهم آمده‌ایم و به برکت حق طبیعی و تاریخی‌مان، و با تکیه بر مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، برپائی کشور مستقل یهودی در سرزمین اسرائیل را اعلام می‌کنیم.
«فلسطین به خودی خود از نظر استراتژیک یا مادی برای بریتانیا جذابیت کمی دارد یا اصلاً جذابیت ندارد». «[فلسطین] به‌طور غیرقابل مقایسه ای فقیرتر از، بگذاریم بگوییم، مثلاً بین‌النهرین خواهد بود». «من نمی‌توانم یهودیانی را که می‌شناسم درحالی تصور کنم که از درختان زیتون مراقبت می‌کنند یا گوسفندان را می‌چرانند». «در حال حاضر هیچ نژاد یهودی به عنوان یک کل همگن وجود ندارد. کاملاً واضح است که یهودیان در بریتانیای کبیر به همان اندازه از یهودیان در مراکش یا یهودیان سیاه‌پوست در کوچین دور هستند که انگلیسی مسیحی از مور یا هندو» .. «اگر فقط مردم ما… جای خود را به عنوان ناسازگار باز می‌افتند، صهیونیسم آشکارا خواهد مرد و یهودیان ممکن است راه خودشان را برای احترام پیدا کنند».
اظهارات بایدن، همراه با دیگر پاسخ‌هایی که شخصیت‌های برجسته این اعتراض‌ها را یهودی‌ستیزانه می‌دانند، توسط دانشجویان کلمبیا، از جمله دانشجویان و فعالان یهودی، مورد انتقاد قرار گرفته است. میلن کلاین، سردبیر روزنامه کلمبیا دیلی اسپکتیتور، اظهارات آنها را هشداردهنده خواند و بیان داشت آنها عمدا «ضدیت با صهیونیسم» را با یهودستیزی آمیخته می‌کنند. کمیته سیاست گذاری و برنامه‌ریزی دانشکده هنر و علوم کلمبیا پوشش رسانه ای خارج از این اعتراض را محکوم کرد و آن را «حساس انگیز» خواند و گفت که «از گزارش‌هایی که اعتراضات در محوطه دانشگاه را با اقدامات بازیگران بد خارج از جامعه ما ترکیب می‌کند، ناراحت است». محکوم کردن همه اشکال تبعیض
در سال ۱۴۰۲، از نظر دهقانی، امپریالیسم که در «بستر مرگ افتاده» و صهیونیسم به عنوان «سگ زنجیره‌ای امپریالیسم آمریکا»، دشمنان مشترک و علت مشکلات خلق‌های منطقه هستند. او رهایی از مشکلات منطقه را در نابودی سلطه امپریالیسم و صهیونیسم می‌داند.
اتحادیه ضد افترا از کشور اسرائیل طرفداری می‌کند و قطعنامه‌هایی مانند قطعنامه ۱۹۷۵ سازمان ملل که در آن صهیونیسم و نژادپرستی معادل قلمداد شده بودند را محکوم می‌کند.