صهبا

ابراهیم صهبا در روز یکشنبه چهارم بهمن ماه ۱۳۷۷ به علت بیماری قلبی درگذشت.

ابراهیم صهبا (زادهٔ ۱۲۹۰ در تربت حیدریه – درگذشتهٔ ۴ بهمن ۱۳۷۷) نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار ایرانی بود.

سخن مستانه میگوید حسینت که دادش ساقی عشق تو صهبا

هم اعدای آن را به دل زهر حسرت هم احباب این را به لب صاف صهبا

جسم گردید جان و جان جانان خاک شد تاک و تاک صهبا شد

جام صهبا گیر از دست بت غالیه موی دست تو خوب نباشد که به صهبا نشود

بگذاشته ام خمی ز صهبا به پسر کش انده مرگ پدر از دل ببرد

افتخارنامه حیدری منظومه‌ای است حماسی پیرامون رشادت‌های پیامبر اسلام و علی بن ابیطالب که در قرن چهاردهم توسط میرزا آقا مصطفی آشتیانی، ملقب به افتخار العلماء، متخلص به«صهبا» بر اساس کتاب ناسخ التواریخ نگاشته شده‌است.

ارکستر سمفونیک تهران نیمه دوم اجرای خود را بدون رهبر روی صحنه برد. این نخستین باری است که اعضای ارکستر سمفونیک تهران بدون رهبر می‌نوازند. منوچهر صهبایی رهبر مهمان، که به جای شهرداد روحانی رهبری ارکستر را بر عهده داشت ادعا کرد آقای روحانی نه به دلایل پزشکی، بلکه به خاطر رویدادهای اخیر، از ایران فرار کرده‌است.

شادی اندر نام او مد غم چو در صهبا نشاط همت اندر ذات او مضمر چو در انجم ضیا

چون عکس روی مغبچه خواهم تماشا بنگرم آیم درون دیر در مرآت صهبا بنگرم

آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای (زادهٔ ۱۲۳۴ق - قمشه اصفهان) فرزند شیخ ابوالقاسم، حکیم و عارف قرن ۱۳ قمری و از حکمای اربعهٔ تهران است که بر مبنای عرفان ابن عربی و مشرب صدرایی نخست در اصفهان، فلسفه و عرفان تدریس می‌کرد. وی سپس به تهران مهاجرت کرد و در مدرسهٔ صدر به همراه استادش سیّد رضی لاریجانی فتح باب عرفانیات در تهران بود. سلسلهٔ اساتیدش به ملاعلی نوری و آقامحمد بیدآبادی و سپس تا ملاصدرا و از وی تا شیخ‌الرئیس ابن سینا می‌رسد.

هم اکنون منوچهر صهبایی رهبر دائم ارکستر سمفونیک تهران می باشد.

ای توصهبایِ ساغرِ همه کس نَشأَهٔ تست در سرِ همه کس

صائب از داغ جنون است سیه مستی ما سر ما گرم ز کیفیت صهبا نشود

میرزا آقا مصطفی افتخار العلماء فرزند محمدحسن آشتیانی، مجتهد مشهور تهران در عهد ناصری، است. صهبا در ۱۳۲۷، در وقایع مشروطه در حرم شاه‌عبدالعظیم به قتل رسید.

اهل هوس آزرده شدند از غمت آری نا صافی صهبا سبب رنج خمار است