صناعت

در اوائل سال ۱۳۱۷ مهدی فرخ از وزارت صناعت و معادن استعفا داد و جم فروهر را در یازدهم اردیبهشت به جای او به مجلس معرفی کرد اما چهار ماه بعد در بیستم شهریور دوباره او را به جایگاه وزیر داخله برگرداند و وزارت صناعت را به علی منصور سپرد.

صندوقکی لطیف مرا هست و راستی مثلش نساخت آنکه زاهل صناعتست

پیشهٔ مردم شهرستان سیب ماهی گیری، نجاری، تجارت و صناعات حلواسازی و حدادی می‌باشد. همچنین صناعت بخور و صناعات نقره و طلاسازی بین مردم شهرستان رواج دارد.

هر چند در صناعت نقش و علوم شعر جز مر تو را روا نبود سرفراشتن

افضل الدین ما صناعت طب نیک داند همی کثیر و قلیل

خدای را بنگر در سیاست عالم عقول را بنگر در صناعت انمل

او سال ۱۳۱۶ هجری شمسی در استخدام اداره کل صناعت و معادن ایران بوده است.

تا با دل دشمنان به رزم اندر کین تو کند صناعت سِکین

خشونت طبیعت و رودرویی مستقیم با استعمار، داستان جنوبی را صاحب خشونتی می‌کند، که در داستان‌های شمال دیده نمی‌شود. به همین دلیل بهترین داستان‌های جنوبی، از صناعت خشن و موجز نویسندگانی چون ارنست همینگوی بهره گرفته‌اند.

اما یکی حقیقی پاره نمی‌شود که اگر پاره شود یکی نبود بلکه آن پاره‌ها بود؛ و منجمان این یکی را که درجه است اندر صناعت خویش به شست پاره کردند باریکتر از درجه‌ها و آن را دقیقه نام کردند؛ و همچنان عادت مردمان بر این رفت تا درم را به شست پشیز کردند؛ و آنگاه هر دقیقه را به شست ثانیه کردند، یعنی دوم بار.

تعاریف گوناگونی برای اصول فقه ارائه شده‌است که دربارهٔ آن‌ها اختلاف نظر وجود دارد. محقق خراسانی در تعریف اصول فقه می‌گوید: «اصول فقه علم به قواعدی که برای بدست آوردن احکام شرعی و فرعی تدارک دیده شده‌است.» صاحب کفایه می‌گوید اصول فقه صناعتی است که به وسیله ان قواعدی شناخته می‌شود که ممکن است در راه استنباط احکام مورد استفاده قرار گیرند یا از جهت عمل بایستی بر طبق آن عمل کرد. برخی از اصولیان اهل سنت همچون ابو زهره اصول فقه را چنین تعریف کرده‌اند که این علم درک قواعدی است که برای درک و استنباط فقه بدان‌ها استناد می‌کنیم.

ابواسحاق، ابراهیم بن عبدالله قیراطی شهرت‌یافته به برهان‌الدین قیراطی (۱۳۲۶ - ۱۳۷۹) محدث و شاعر مصری در سدهٔ هشتم هجری بود. در سال ۷۷۶ق به قاهره درآمد و به ابن نباته پیوست. از او صناعت شعری آموخت؛ سپس به مکه رفت و تا پایان عمر مجاور مکه ماند.

قسمت یازدهم، اسباب طبیعی در صناعت طب؛

ا‌ندرین بیت چهار سؤال است: یکی از هیئت، دیگر از خاصه، و سه دیگر از رسم، و چهارم از حد، و این همه سؤالها منطقیانه است و این نامها ست نهاده ارسططا‌لیس خداوند منطق، و اکنون اهل این شریف صناعت مر این نامها را کار همی بندد، مر تمامی صناعت خویش را، چنانک اهل صناعت نحو را نیز نامهاست‌اندر آن صناعت و تعلیم آن مر متعلمان را از رفع و نصب و جر و جزم و جز آن و اهل صناعت عروض را‌اندر آن صناعت، نیز نامهاست. مر ارکان را و بحرها شعر را چو طویل و مدید و بسیط و جز آن، وچو سبب ووتد مجموع ووتد مقرون و جز آن. و غرض این مرد ازین مسائل، اظهار معرفت خویش بودست بعلم منطق، که آن قوی‌تر آلتی ا‌ست مر اطلاع را بر علم توحید، که آن عظیم تر و واجب تر علمی ا‌ست، و ما پیش ازین بر شرح هیئت سخن گفته ایم بآغاز شرح این قصیده، و اکنون (در) هر یکی ازین چهار سؤال بر حسب کفایت سخن گوییم:

باد بزین صناعت مانی کند همی مرغ حزین روایت معبد کند همی