صلاح

به بد گفتن اگر خواهد دلت کوش صلاحم ش د جهان را پنبه در گوش

وفاق او صلاح اهل عالم خلاف او فساد کون و جوهر

تا بیندشی صلاح کار ما زانکه هستی تو امام و رهنما

منزه است مثال تو در صلاح جهان ز اعتراض عقول و تصرف اوهام

تو از صلاح مگو با من ار خردمندی از آن که عاشق بیچاره نیست مرد صلاح

برآن عزیمتم اکنون که اختیار کنم هم از طریق ضرورت صلاح و تقوی را

جان صلاح در تن دولت قرار یافت تا او به تیغِ دادْ گلوی ستم برید

فغان از اختر طالع که ممکن نیست اصلاحش درین عقده چه کار از ناخن تدبیر می‌آید

دوش در خواب بدیدم صلاح الدین را گسترد سایه دولت چو همایی برسد

با من آنکن که مصلحت دانی که مرا در صلاح تست صلاح