صفی

و روا بود که غیرت به وصفی شود که نخواهد که سایهٔ معشوق بر زمین افتد چنانکه گفته‌اند:

از گل عباسیش باغ صفی آباد را گشت منشور بهار تازه هر برگ خزان

برآورد از شکاف سینهٔ خویش صفیری پرخراش از سینهٔ ریش

قرّة‌العین مصطفی او بود سیّدالقوم اصفیا او بود

امامزاده شاه صفی الدین از نوادگان موسی کاظم است که آرامگاه آن در بخش کوهنجان شهرستان سروستان استان فارس واقع شده‌است.

در صفی کز همه جانب همه کس درماند بندد از تار گنه رحمت تو دست عذاب

آنکس که بت پرستی و میخوارگی نکرد سلطان اولیاء و شه اصفیا علیست

با چنین وصفی که من کردم ازو راد میخوانند او را از چه باب؟

کی گام پی صفیعلی شاه نهد تا مرد مجرد و قلندر نشود

صدر ولایت، که نقد شیخ صفی داشت قرب نود سال بود رهبر این راه

شخص مرا ز آفت طوفان نایبات اندر صفینهٔ کنف خود نگاهدار