صفحه کلید

این محصول از نسل اول اپل پنسل پشتیبانی می کند و دارای یک اتصال هوشمند برای اتصال صفحه کلید است.

نام تجاری مربوط به شرکت فراسو می‌باشد. محصولاتی از جمله صفحه کلید، ماوس و لوازم جانبی رایانه و نوت بوک با این نام در بازار عرضه می‌شود.

پوسته صفحه کلید ویندوز استاندارد که برای سیریلیک قزاقی در قزاقستان مورد استفاده قرار می‌گیرد، اقتباسی از صفحه کلید روسی است، با حرف آن زبان؛ اما به زبان قزاقی نوشته می‌شوند.

مانند رایانه آمیگا ۵۰۰، این مدل نیز از طراحی یکپارچه قطعات مختلف (سی پی یو، صفحه کلید و دیسک درایو، همچنین امکان اضافه نمودن یک دیسک سخت ۲٫۵ اینچ داخلی) در یک دستگاه واحد استفاده می‌کرد. ساختار سخت‌افزاری آمیگا ۱۲۰۰ بسیار شبیه ساختار کنسول بازی شرکت کمودور (آمیگا سی‌دی۳۲) است و از نظر فنی این مدل بسیار نزدیک به «آتاری فالکون»[پانویس ۱] می‌باشد که قرار بود در آینده رقیب آمیگا ۱۲۰۰ باشد.

سال ۱۸۹۳، نقاش بریتانیایی الکساندر والاس ریمینگتون صفحه کلید سبک را اختراع کرد. ابزار یا دستگاهی برای تولید جلوه‌های رنگی «ارگان رنگی» ریمینگتون توجه زیادی را به خود جلب کرد، از جمله ریچارد واگنر و سر جرج گروو. به اشتباه ادعا شده‌است که دستگاه او اساس چراغ‌های متحرکی را که اولین نمایش نیویورک سمفونی الکساندر اسکریابین سینستزیا «پرومته: شعر آتش» در سال ۱۹۱۵ تشکیل می‌دهد. ابزاری که اولین نمایش را همراهی کرد، کرومولای مهندس نور پرستون است. میلار بود که شبیه‌ساز ریمینگتون بود.

ارگ معمولاً پنج ردیف شستی یا کلید و جایگاهی برای پدال‌های متعدد دارد. گاهی نوازنده ارگ این پدال‌ها را با پاهای خود و با استادی هرچه تمام تر می‌نوازد. برخلاف پیانو، شدت فشردن شستی‌ها تغییری در شدت صدای تولید شده ایجاد نمی‌کند، اما نوازنده ارگ به وسیله اهرم‌های قطع و وصل که خود آن‌ها را تنظیم می‌کند و همچنین ابزاری که آن را کلیدهای قطع صدا می‌نامند، با قطع و وصل جریان هوا درجه صدا را تغییر می‌دهد. سایر حالت‌ها هنگامی تأثیر می‌گذارند که نوازنده به صفحه کلید دیگری رجوع کند یا پدال‌ها را به کار گیرد. بسیاری از ارگ‌ها دارای پدال هارمونیوم نیز هستند که به آن‌ها فرصت می‌دهد تا سطح صدا را به تدریج کم یا زیاد کنند.

مجله «بایت»[پانویس ۷۰] در تاریخ ۱۹۸۳ میلادی در مورد جذابیت‌های قیمت پایین (۱۲۵ پوند برای مشتریان بریتانیایی) اسپکتروم نوشت: «دستگاه امیدوار کننده» و البته اقدام به انتقاد از کیفیت صفحه کلید آن کرد: «ارزان یا گران بودن مهم نیست… هیچ چیزی نمی‌تواند کیفیت پایین آن را توجیه کند… با تمام احترام، اما طراحی آن بسیار ضعیف است.» منتقد این مجله در مورد جذابیت این رایانه برای مشتریان آمریکایی (به دلیل قیمت ۲۲۰ دلاری آن در ایالات متحده) اظهار شک و تردید کرد و نوشت: «رقابت بین این رایانه و سیستم‌های آمریکایی ارزان‌تر، بسیار سخت است» و البته اظهار امیدواری کرد که «تایمکس» (عرضه‌کننده اسپکتروم در آمریکا)، این سیستم را با قیمت ۱۲۵ الی ۱۵۰ دلار در آمریکا عرضه نماید.

به هنگام بازکردن وسیله، صفحه نمایش در بالای سطح درونی و یک صفحه کلید فیزیکی کیوورتی در پایین وجود داشت.

آیمک اولین محصولی بود که جابز و جاناتان آیو با همکاری هم آن را طراحی کردند که به موفقیت بزرگی نیز تبدیل شد. یک رایانهٔ رومیزی با کاربری خانگی که در سال ۱۹۹۸ به بازار عرضه شد. جابز معتقد بود که این محصول، باید یک محصول کامل باشد. محصولی متشکل از کیس، صفحه کلید و ماوس که درست پس از درآوردن از جعبه بتوان آن را روشن و از آن استفاده کرد.

حدود ۶۰۰۰۰ دستگاه از اسپکتروم اصلاح شده با نام "شماره ۱"[پانویس ۲۴] ساخته شده که علامت مشخصه آن‌ها رنگ کلیدهای صفحه کلید است (خاکستری روشن برای مدل شماره ۱ و خاکستری مایل به آبی برای مدل‌های بعدی).