معنی کلمه صبیه در لغت نامه دهخدا
صبیة. [ ص َ بی ی َ ] ( ع اِ ) دختر. ( غیاث اللغات ). مؤنث صبی است. ( منتهی الارب ). دخترینه. ( مهذب الاسماء ). کودک مادینه. کنیزک. دختربچه. ج ، صبایا.
صبیة. [ ص ُ ب َی ْ ی َ ] ( ع اِ مصغر ) تصغیر صَبیَّة است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).