شیرچی

شیرچی هرساله نمایشگاه‌های بسیاری برای آثار خود برگزار می‌کند و از این حیث، یکی از پرکارترین هنرمندان خوشنویسی ایران است. شیرچی از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹ بیست نمایشگاه تکی و شصت نمایشگاه گروهی در درون ایران برپا کرده‌است. وی همچنین در بیرون از ایران هم نمایشگاه‌هایی داشته که از آن جمله می‌توان به نمایشگاه در دانشگاه‌های کلمبیا و هاروارد اشاره کرد. او نمایشگاه‌های فراوانی در کشورهای اروپایی، آمریکایی و آسیایی داشته‌است.

شیرچی تاکنون بیش از ۲۰ کتاب تألیف کرده‌است. از مهم‌ترین آثار شیرچی می‌توان به «سیمای رستم در شاهنامه»، «شهریار شهر غزل»، «شرح مجموعهٔ گل»، «حلقهٔ عشق»، «باران عشق»، «خط عشق»، «گلبانگ حافظ»، «تماشاگه راز» و... اشاره کرد.

همچنین شیرچی نمایشگاه‌های گوناگون از آثار خوشنویسی‌اش را در نمایشگاه‌های داخل و خارج از کشور برگزار کرده‌است. آثاری از شیرچی به نمایش در آمده‌اند، از سال ۱۳۵۹ به بعد توسط وی نگاشته شده‌اند.

شیرچی از معدود کسانی است که در تلویزیون سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برنامهٔ آموزش خوشنویسی اجرا کرده‌است. نام این برنامه «خط عشق» است که چند سال از شبکه‌های گوناگون تلویزیونی ایران پخش می‌شود.

شیرچی از آموزگاران انجمن خوشنویسان ایران می‌باشد.

شیرچی در سال ۱۳۶۱ یا ۱۳۶۲ وارد رشته نقاشی در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. به گفتهٔ خود شیرچی، رشتهٔ نقاشی برای تعالی و خوب دیدن خط بسیار لازم بود. او در دانشگاه از راهنمایی‌های استادان نقاشی چون «حلیمی» و «پاکباز» برای ترکیب و توازن و نوآوری در خط بهره‌مند شد.

سوی بیشهٔ شیرچین آمدند به آمل بروی زمین آمدند

ویژگی نمایشگاه‌های شیرچی، ترکیب خط و موسیقی با هم است. وی باور دارد: «اگر خط موزون است، حتماً موسیقی در آن خط رعایت شده‌است.» شیرچی با دستگاه‌های آواز ایرانی آشناست و به گفتهٔ خودش، پدر و مادرش آوای خوشی داشتند و به خوبی آواز می‌خواندند که همین مشوق شیرچی در همراه‌ساختن موسیقی با خط بوده‌است.

به گفتهٔ خود شیرچی، او روزهای پیاپی سیاه‌مشق می‌کند تا دستانش گرم شود. او برای هر متن یا شعر چندین بار تمرین و سیاه‌مشق می‌کند تا بتواند بهترین فرم را ارائه دهد.