معنی کلمه شکفته در لغت نامه دهخدا
ای سرخ گل تو بسد و زر و زمردی
ای لاله شکفته عقیق و خماهنی.خسروی.باد برآمد به شاخ سیب شکفته
بر سر میخواره برگ گل بفتالید.عماره.ای به حری و به آزادگی از خلق پدید
چون گلستان شکفته ز سیه شورستان.فرخی.مگر درخت شکفته گناه آدم کرد
که از لباس چو آدم همی شود عریان.فرخی.دو لب چو نار کفیده دو برگ سوسن سرخ
دو رخ چو نار شکفته دو برگ لاله لال.عنصری.آن سوسن سپید شکفته به باغ در
یک شاخ او ز سیم و دگر شاخ او ز زر.منوچهری.به مهر اندر چو دو روشن چراغیم
به ناز اندر چو دو بشکفته باغیم.( ویس ورامین ).اگر شکل خلقش پدید آیدی
شکفته یکی گلستان باشدی.( از کلیله و دمنه ).اگرچه نیابدریاض شکفته
نماند صبا عادت مشکباری.رضی نیشابوری.ای دوست گل شکفته را بادی بس.؟ ( از نفثة المصدور ).شکوفه گاه شکفته است و گاه خوشیده. ( گلستان ).
- شکفته بهار ؛ شکوفه بازشده. ( هفت پیکر ص 261 ) :
لعبتی دید چون شکفته بهار
نازنینی چو صدهزار نگار.نظامی.- شکفته شدن ؛ بازشدن گل و شکوفه. ( یادداشت مؤلف ): تفتق ؛ شکفته شدن گل. ( المصادر زوزنی ) :
شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست.حافظ.- || مجازاً، شادان شدن. خندان گشتن. ( یادداشت مؤلف ).
- تازه شکفته ؛ نوشکفته. گل یا شکوفه ای که تازه باز شده باشد :
رویش میان حله سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.عماره.- ناشکفته ؛ که شکفته نشده باشد. رجوع به ماده ناشکفته شود.
- نوشکفته ؛ که تازه باز شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) :
ای گل خندان نوشکفته نگهدار
خاطر بلبل که نوبهار نماند.سعدی.رجوع به ماده نوشکفته در جای خود شود. || خندان. ( ناظم الاطباء ) :
با من چه بود شکفته باشی گه گه
گاهی باشی چو گوشت با کارد تبه.فرخی.چو روی خوبان احباب او شکفته بطبع