شکری

گفته می‌شود در سال‌های پایانی حکومت ابوکالیجار وزیری با یکی از زمین‌داران محلی استخر درگیر شد. ابوکالیجار نیز لشکری را به فرماندهی قتلمیش به استخر فرستاد که شهر را ویران و غارت کردند. استخر دیگر هرگز شکوه پیشین را بازنیافت و تبدیل به روستایی با حدود صد نفر جمعیت شد.

سخن کوته صفایی کی ترا کام شود شیرین که گویی شکری بود

رُسته بر رخش لشکری بشکوه هریکی چون چناره بُن بر کوه

شرکت نرم‌افزاری چک پوینت، یکی از گروه‌های هکری ایران را لشکری با ۹ جان، توصیف کرد.

هر سر موی من کند شکری که مرا موبموست قصهٔ عشق

ما همیشه میان گل شکریم زان دل ما قوی است در بر ما

دل به شیرین شکری دادم چون خسرو عشق عاقبت کرد جگر سوخته چون فرهادم

تو در قتال و ز تیغ تو لشکری مقتول تو در طراد و ز پیش تو عالمی مطرود

ببردم ز ایرانیان لشکری به جایی که بد مهتری گر سری

اگر شکارکنند آهوان صحرا را به‌چشم‌، ای بت آهونگه‌، تو دل شکری

تا صفایی کشید باده ی عشق زهر درکام وی کند شکری

زهرم اگر دهی خورم چون شکر و ز غیر تو گر شکری رسد به من همچو مگس برانمش

واحدهای ارمنی حتی در میان لشکریان رومی مرز رن هم دیده شدند.