شوم اختر

بامداد از دولت و نیک‌اختری ثانی نداشت چاشتگه فانی شد اندر محنت و شوم اختری

بیاورد شوم اختری زشت نام برهنه یکی استر بی لگام

کی زنده ماندمی زفراق لقای او گرنه مرا ز غایت شوم اختریستی

گریزان شد از پهنه با لشکرش تفو برسر وترک شوم اخترش

نیک اخترا چه واقعه بودت که ناگهان از گردش ستاره شوم اختر او فتاد

مخالف تو ز شوم اختری همی‌گوید چرا نه مادر من بود مادر دختر

تو خوش نشسته به نیک‌اختری ندیم طرب مخالف تو ز شوم اختری ندیم ندم

هر که ز ایزد سیم و زر جوید ثواب بد نشان و بیهش و شوم اختر است

به نیش کژدم قهرت اگر قضا بزند عدوت را که سیه روز باد و شوم اختر

آن‌که از شوم اختری منکر شد اقبال تو را دید پیش ‌از مرگ ‌سهم منکر و هول نکیر