شوخ دیده

وگر بر بام باید شد ببازی شوی تو شوخ دیده جرّه بازی

الله الله چه شوخ دیده کسی که به فریاد هیچ کس نرسی

اهلی نظر نسبت به تیغ از جمال دوست این شوخ دیده بین که ز کشتن حذر نکرد

به دوستان گله آغاز کرد و حجت ساخت که خان و مان من این شوخ دیده پاک برفت

آن شوخ دیده دیده چو بر هم نمی‌زند دل صبر پیشه کرد و کنون دم نمی‌زند

گاهی ز وصل دختر رز چشمی آب ده کاین شوخ دیده قابل عقد دوام نیست

منادی زن منادی بر کشیده که هر سرکش غلام شوخ دیده

ای شوخ دیده بر سر خاکش به خون دل چندانکه آب در جگرت هست اشک بار

هست از شکوفه نغزتر و شوخ دیده‌تر خاقانی از شکوفه امید بهی مدار

لولی شوخ دیده بین، کرده به زهره همدمی؛ بنده ی زر خریده بین، جسته به خواجه همسری