شنوا

وَ ما أَنْتَ بِهادِی الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ و تو آن نیستی که با راه آری نابینایانرا از گمراهی ایشان إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ یُؤْمِنُ بِآیاتِنا نشنوانی مگر آن کس که بگرود بسخنان ما فَهُمْ مُسْلِمُونَ (۸۱) و ایشانند که مسلمانانند.

هر که دانا بود به آنکه خدا هست بینا به هر کس و شنوا

ای دریغا گوشتان شنوا بدی تا به سوز جان من دانا بدی

همه را گوش بگیری شنوایی برسانی همه را چشم گشایی و به دیدار فریبی

گفتگویش ز حق بود هر دم شنوایی‌ش باشد از حق هم

بهفت کشور هر کس که گوش او شنواست خبر شنیده است از باری و ز ریو کذر (؟)

ترا دایه ز هر دردی فدا باد غم تو مشنواد و بد مبیناد

بشنواند ترا صفات خدای گشته پیشت به صدق قصّه سرای

قُلْ بگو مَنْ یَرْزُقُکُمْ آن کیست که روزی میدهد شما را مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ از آسمان و زمین أَمَّنْ یَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ یا آن کیست که شنوایی در گوشها و بینایی در چشمها آفریند و آن تواند وَ مَنْ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ و کیست آنکه بیرون آرد زنده از مرده و بیرون می‌آرد مرده از زنده وَ مَنْ یُدَبِّرُ الْأَمْرَ و آن کیست که کار میراند و میسازد و میدارد و ساخته می‌سپارد فَسَیَقُولُونَ اللَّهُ تا گویند ایشان اللَّه است فَقُلْ أَ فَلا تَتَّقُونَ (۳۱) پس ایشان را گوی بنه پرهیزید از خشم و عذاب او.

حق در حقش دعای من از صدق بشنواد من نامرادی دلش از دهر مشنوام