شمشیر هندی

بیفگند شمشیر هندی ز مشت به نومیدی از جنگ بنمود پشت

نه سقلاب ماند ازیشان نه هند نه شمشیر هندی نه چینی پرند

سزد گر برآید به چرخ برین به شمشیر هندی بشوید زمین

به شمشیر هندی و کوپال و خشت زد و خون روان شد درآن پهن دشت

دلیران گرفتند اقطار عالم بشمشیر هندی و تیغ یمانی

کمربند زرین و از کفش زر ز شمشیر هندی دسته گهر

جهاندیدهٔ هندو زمین بوسه داد زبانی چو شمشیر هندی گشاد

موحد چه در پای ریزی زرش چه شمشیر هندی نهی بر سرش

بیفگند شمشیر هندی ز دست یکی اسب آسوده‌تر برنشست

از اسپان تازی به زرین ستام ز شمشیر هندی به زرین نیام