شعبه

شعبه

معنی کلمه شعبه در لغت نامه دهخدا

( شعبة ) شعبة. [ ش ُ ب َ ] ( ع اِ ) شعبه. شاخ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 61 ). شاخ درخت. ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات ) ( از اقرب الموارد ). شاخ برین درخت. ( دهار ). شاخه ( در درخت ). شاخچه. شاخک. شاخ خرد درخت. ج ،شُعَبات ، شُعُب. ( یادداشت مؤلف ). || آنچه مابین دو شاخ درخت و میان دو شاخ گاو و مانند آن بود. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || طایفه ای از هر چیز. ( از اقرب الموارد ). پاره ای از هر چیز و منه : الحیاء شعبة من الایمان ؛ ای هو یمنع من المعاصی کما یمنع الایمان وکذا: الشباب شعبة من الجنون ؛ ای طائفة منه. ( منتهی الارب ). جزء و پاره ای از چیزی. ( ناظم الاطباء ). || پیوند کاسه و خنور. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). پاره ای که در کاسه بندند. ( مهذب الاسماء ). || کرانه شاخ. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). کناره شاخه درخت. ( از اقرب الموارد ). || آبراهه خرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). مسیل خرد. ( از اقرب الموارد ). || آبراهه در ریگ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مسیل در ریگ. ( از اقرب الموارد ). || پشته خرد. || جوی بزرگ از جویهای رودبار. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || شکاف کوه که آب باران در وی گرد آید و مرغان در آن جای گیرند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . || سختی زمانه. ج ، شُعَب ، شِعاب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || فرقه. ( اقرب الموارد ).
شعبة. [ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن حجاج بن ورد ازدی بصری ، مکنی به ابوبسطام و متوفای سال 160 هَ. ق. او راست : کتاب تفسیر. ( از یادداشت مؤلف ). از ائمه مسلمین و رکنی متین از ارکان دین است. ( از منتهی الارب ).
شعبة. [ ش ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن عیاش ، مکنی به ابوبکر. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به ابوبکربن عیاش و نامه دانشوران ج 1 ص 597 شود.
شعبه.[ ش ُ ب َ / ب ِ ] ( ع اِ ) شعبة. شاخه. ( ناظم الاطباء ). شاخه درخت. شاخ درخت. ( یادداشت مؤلف ) :
این سید شعله ای بود از نور نبوت و شعبه ای از دوحه ٔرسالت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 247 ).
مگر طوبی برآمد در سرابستان جان من

معنی کلمه شعبه در فرهنگ معین

(شُ بَ یا بِ ) [ ع . شعبة ] (اِ. ) ۱ - شاخه . ۲ - جوی آبی که از یک نهر بزرگ جدا گردد. ۳ - فرقه ، دسته . ۴ - فرعی که از اصلی جدا شود. ج . شعب .

معنی کلمه شعبه در فرهنگ عمید

۱. بخشی از یک فروشگاه، شرکت، یا اداره.
۲. [قدیمی] شاخۀ درخت.
۳. چیزی فرعی که از یک اصل جدا شود، مثل رودی کوچک از رودخانه.

معنی کلمه شعبه در فرهنگ فارسی

شاخ، شاخه درخت، جوی آب، فرقه، دسته، پاره چیزی
( اسم ) ۱ - شاخه شاخه درخت . ۲ - جوی آب که از رود و نهر بزرگ جدا گردد . ۳ - فرقه دسته . ۴ - فرعی که از اصلی جدا شود . ۵ - بخش کوچکی از یک اداره ۶ - هر یک از شعبات جمع : شعب شعاب .
شعبه شاخ یا آنچه مابین دو شاخ درخت و میان دو شاخ گاو و مانند آن بود

معنی کلمه شعبه در فرهنگستان زبان و ادب

{branch} [زیست شناسی- علوم جانوری] یکی از چهار گروه اصلی جانوران در سازگان های اولیۀ رده بندی

معنی کلمه شعبه در دانشنامه عمومی

شعبه روستایی از توابع بخش جنگل شهرستان رشتخوار در استان خراسان رضوی ایران است.
این روستا در دهستان شعبه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۶۰ نفر ( ۲۰۱خانوار ) بوده است.

معنی کلمه شعبه در دانشنامه آزاد فارسی

شُعْبه
از اصطلاحات قدیم موسیقی ایران. عبدالقادر مراغی در جامع الالحان در این باره چنین آورده است: «... پس گوییم که عشاق و نوا و ابوسلیک این هر سه پرده باشد چنان که بیشتر معلوم شد از یک دایره مترّتب می شوند. پس این سه دایره را با یکدیگر مناسبت تمام باشد و از شُعَبات، نهاوند و ماهور و بیاتی را با آن دوایر ثلاثه مناسبت باشد برای آن که در هر سه شعبه از نغمات عشاق و نوا و ابوسلیک، چند نغمه موجود باشد... و از شعبات پنج گاه، و چهارگاه ذی الاربع، و سه گاه زاولی، نیریز صغیر، و نیریز کبیر و عَشیرا و از شعبات نوروز عجم و خوزی و نوروز خارا و نوروز عرب و رکب مناسبت دارند و ... این بود بیان مناسبات پرده ها و آوازات و شعبات با یکدیگر ...». از نوشته های قدیم چنین برمی آید که شعبه از آواز و پرده کوچک تر بوده و شاید بتوان آن را با گوشۀ امروزی هم معنا دانست و پرده را با مفهوم مقام برابر درنظر گرفت.

معنی کلمه شعبه در ویکی واژه

شعبة
شاخه.
جوی آبی که از یک نهر بزرگ جدا گردد.
فرقه، دسته.
فرعی که از اصلی جدا شود.
شعب.

جملاتی از کاربرد کلمه شعبه

چون حیا شعبه ای ز ایمان است بیحیایی دلیل طغیان است
قطره بخویش نازد کم شعبه ایست دریا ذره بخویش بالد کم لمعه ایست بیضا
بار درخت حالش اناالحق بود مدام حلاج راکه شعبه اسرار گل کند
گفت با من رئیس شعبهٔ چار که رسیده است حکمی از دربار
همه جان مردم ازو شد غمی به هر شعبه از ملک آمد کمی
سخن فضل می نیارم گفت زانک او شعبه ای بود ز فضول
ز بهر کوکبهٔ حادثات تقدیرش هزار شعبه در کائنات پنهان کرد
بانک ملی ۲ شعبه، بانک ملت ۱ شعبه، بانک تجارت ۱ شعبه، بانک صادرات ۱ شعبه، بانک کشاورزی ۱ شعبه. بانک مسکن ۱ شعبه، بانک سپه ۱ شعبه و مؤسسه مالی و اعتباری بنیاد یک شعبه دارد.
برای داغ علی اکبرش که در دل بود سنان و خولی و تیر سه شعبه مرهم شد
چو شعبه مغیره بگفت آن زمان که آید بر رستم پهلوان
دستگاه‌های خودپرداز پیشرفته گاه می‌توانند قابلیت‌های شعبهٔ بانک را تکمیل کنند.
زهد زاهد شعبه‌ای از دودمان کفر ماست خویشی نزدیک دارد سبحه با زنّار ما