شراب زده

سلام کردم و با من به روی خندان گفت که ای خمارکش مفلس شراب زده

بگیر و دم مزن و بی‌درنگ بر سرکش که هم شراب کند چاره شراب زده

تو برکناره دریای شور خیمه زدی شهان شراب زده بر کناره های شمر

من از لب تو خرابم همآن دوای منست که هم شراب یرد زحمت شراب زده

چه غم ز حادثه آن را که شد شراب زده که برق، دست ندارد به کشت آب زده

درین چمن بجز آشفتگی نصیبی نیست مرا که آب چو گل می کند شراب زده

ای لبت خنده بر شراب زده چشم من بر رهت گلاب زده

بامدادان بگاه خواب زده آمد آن دلبر شراب زده

سلام کردم و با من بروی خندان گفت: که ای خمارکش مفلس شراب زده

تو فکر خویش کن ای شیخ، کار من سهل است مرا شراب و ترا باطن شراب زده