شخصی

از فلکی شریف‌تر یا شرف مشخصی از ملکی کریم‌تر یا کرم مصوری

شخصی دارم زنده به جان دگران عمری به هزار درد و محنت گذران

بسته مدتست هر شخصی مانده غایتست هر جانی

شخصی ز قبیله بنی‌سعد بگذشت بر او چو طالع سعد

یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی نیکو نبود به فضل بی‌اخلاصی

گفت کای میر باز ده خبرم من به شخصی چگونه غم نخورم

همی گذشت به میدان شاه کشور عظیم شخصی قلعه ستان و صفدر

و گروهی بودند که منافق نبودند و عذر نداشتند و نه رفتند، ایشان اینند که وَ عَلَی الثَّلاثَةِ... ششم فرقت یک تن بود که منافق نبود و عذر نداشت و باز نشسته بود هم چون این سه تن و آخر بیگاه و دیر بیامد تنها توفیق یافت از پس بیامد و او ابو خیثمة الانصاری است پیر بود و مصطفی در صحرای تبوک در لشگرگاه با یاران نشسته بود که شخصی پدید آمد از دور، و صورت وی از دوری ناپیدا، مصطفی گفت یکی آمد

در آفرینش شخصی سخن به معجزشان همیشه زنده بود آن چه در وجود آرند