شبیه

جهان را شبیهی چو حمام نیست که در وی بسی جای آرام نیست

دست تو را به ابر که یارد شبیه کرد‌‌؟ چون بدره بدره این دهد و قطره قطره آن

به شبیه قد و رخسار بت من بودی به سرای سروچمن گر قمری بود تو را

شب شبه صفت آمد شبیه کلک سیاهت از آن به یک شکم آرد هزار دانه گوهر

بر لوح جهان چهره گشا نیست شبیهم در آینه هم، روی نما نیست نظیرم

ز عجز، قدرت کارش تمام صورت بست مصوری که شبیه تو نیمکار گذاشت

فصل ششم: در فرق میان فضایل و آنچه شبیه فضایل بود از احوال.

بدان خوبی در این چادر کریهی به هر چیزی بجز انسان شبیهی

صنعت: تشبیه مشروط

- ناطق قدسی را هم پنج قوه است: اندیشه، بخاطر آوردن، دانش، حلم و هشیاری و این نفس از چیزی سرچشمه نگیرد و بیش از دیگر به نفوس فرشتگان شبیه بود و خاصیتهایش عفت و حکمت است.