شبدیز

در سنگ‌نگارهٔ تاق بزرگ در مجموعهٔ تاق بستان در کرمانشاه، سوارکاری به همراه اسب خود حجاری شده که عده‌ای آن را بهرام و عده‌ای دیگر آن را خسرو پرویز و اسب را نیز همان شبدیز دانسته‌اند.

ثانی پرویز زین بر مرکب چوبین نهاد چون ز کار افتاد شبدیز جهان پیمای او

همان پندارم ای دل‌دارِ دل‌سوز که افتادم ز شبدیز اولین روز

به نخجیر ار هوس داری برو تیز ولی ترسم نباشی مرد شبدیز

ای که شبدیز فلک دیده ئی از چشم تهی وی که فردوس برین، دیده ئی از رای تباه

شد از شبدیز بر گلگون، عنان ده خسرو انجم؛ و یا آورد پا صاحب بزین اشهب از ادهم

تو سنجری و تو را تاج آفتاب افسر تو خسروی و تو را خنگ آسمان شبدیز

ز شبدیز چون شب بیفتاد پست برون شدش چوگان سیمین ز دست

شبدیز کبریای تو از قدر ... جایی که سکّه بر درم اختران نهاد

که با شبدیز کس هم‌تگ نباشد جز این گل‌گون اگر بدرگ نباشد

شبدیزوار مرکب او را به کر و فر دولت رکاب سازد و نصرت عنان کند