شبانی

گر شبانی بر او شکوه برد از گرگی شیر را تب همگی لرز شود بر اندام

نیستی دشمن و اندیشه دشمن داری گرگ را صید تو کرده است شبانی که تو راست

پدیدآورنده در ادبیات شبانی از فنون مختلف برای تبدیل زندگی پیچیده به زندگی ساده بهره می‌برد.

چو شبانی تو و ما چون رمه و فتنه چو گرگ بی شبان گرگ بود در رمه ها بره ربای

ز تأثیر عدل تو از گرگ امین تر ندیدست سر خیل ملک شبانی

بیشتر عکس‌های آگوادو شامل مناظر (به ویژه درختان، رودخانه‌ها و صحنه‌های شبانی) و پرتره است.

ساکنین اصلی الله نظر را طایفه علیمیرزایی که علاوه بر کار در شرکت پالایش گاز شهید هاشمی نژادخانگیران سرخس ، شرکت نفت مرکزی خانگیران به صورت رسمی وپیمانکاری سابقه شبانی در دامداری نیز دارند را تشکیل می‌دهند.

با این حال، مانی فاربر در عین تحسین فیلم، اضافه می‌کند: «در این فیلم نوعی جلف‌بودن دیده می‌شود که آدم را یاد جواهرات جعلی می‌اندازد…» تیزترین اظهارنظر شاید از آن جیمز ایجی باشد: «داستان خوب ارائه شده‌است، اما گفتگوهای همینگوی که روی صفحه نوشته شده تا این اندازه جادویی به نظر می‌رسند و هنوز هم خیلی خوبند، بر پرده سینما ساختگی و رسمی به گوش می‌آیند؛ مانند شعرهای کوتاه شبانی. از بعد از بخش اول، دیالوگ‌ها هرچند به‌طور کلی ماهرانه نوشته شده‌اند و به گرد پای دیالوگ‌های همینگویی هم نمی‌رسند، اما چنان نوشته شده‌اند که علاوه‌بر این‌که شنیده می‌شوند دیده هم می‌شوند، از تصاویر بیرون می‌آیند، خیلی به دیالوگ‌های واقعی نزدیک‌ترند.»

کس زبان چشم خوبان را نمی‌داند چو ما روزگاری این غزالان را شبانی کرده‌ایم !

داشت شبانی رمه در کوهسار پیر و جوان گشته ازو شیر خوار

وگر چون گرگ ما را می درانند چه چاره چون به حکم آن شبانیم

در شهر و در دیار ز فرعونیان پرند موسی اگر به دشت، شبانی کند رواست

موسی از بهر صفورا کند آتش خواهی و آن شبانیش هم از بهر صفورا بینند

شعر از همان آغاز با استفاده از مصوت‌های بلند در کلمهٔ «ری‌را» بر شنیدنِ یک صدا متمرکز می‌شود. در بند دوم، استفاده از واج‌آرایی صامت «ش»، مخاطب را به سکوت و شنیدن صدای مبهم شب یعنی «ری را ...» دعوت می‌کند. آوردن صدای «ش» در کلمات «هوش‌ربا»، «شنیده‌ام»، «گردش» و «شبانی سنگین»، باعث القای حس سکوت می‌شود. همچنین استفاده از صامت‌های «س» و «ز» در ترکیباتی مثل «شبانی سنگین» و «ز اندوه‌های من سنگین‌تر» نوعی اندوه، نگرانی و افسردگی را منتقل می‌کند. واکه‌های «آ» و «اَ» هم در سطرهای «و آوازهای آدمیان را یکسر/من دارم از بر» هر کدام شش بار تکرار شده که می‌تواند بیان‌کنندهٔ صدای همهمه و هیاهو یا صدای جمعیت باشد.

عدل تو گر فیض رسانی کند بر رمه ها گرگ شبانی کند