شادن

چون حباب ارچه زاب دلشادند زود میرند از آنکه پر بادند

دست احسان و کرم بگشادند بدره زر به عیالش دادند

بنیادگرایان مسیحی غالباً اصرار دارند که انجیل در ادعاهای پیشگویانه مختلف خود بی خطا است. حال آنکه، در کتاب حزقیال، مخصوصاً در حزقیال ۱۴–۲۶:۱ما پیشگویی مربوط به (فتح شهر تایر) را می‌بینیم، در حالی که بر اساس حزقیال ۱۸–۲۹:۲۰به نظر می‌رسد که این فتح دقیقاً آنگونه که پیامبر پیش‌بینی کرده بود روی نداد. این پیشگویی با توجه به تفسیر خود پیشگویی و تفسیر اتفاقات واقعی ای که روی داد مورد بحث‌های پژوهشی زیادی قرار گرفته‌است. در هر حال، واضح است که نابوشادنزار در حقیقت شهر تایر را آنگونه که پیشگویی شده بود فتح کرد، اگرچه غارت و ویرانی جنگ به آن شدت که حزقیال پیشگویی کرده بود نبود، و برخلاف پیشگویی‌ها که مدعی بود شهر هرگز دوباره ساخته نخواهد شد، شهر (در منطقه کنونی سور لبنان) دوباره ساخته شد.

زین همه دندان کواکب به گاز یک گرهش را نگشادند باز

جهان آزموده دلاور سران گشادند یک‌یک به پاسخ زبان

بدوگفت گرزسپ کای پهلوان درستند وشادند و روشن روان

در پیروزه‌گون گنبد گشادند به پیروزی جهان را مژده دادند

... و اگر آب بود بباید گشادن [گشودن، برش دادن] تا آب بیرون آید و آنگاه جای آن را که آب بُوَی فرود آمده بود داغ کنند که اگر نکنند دیگرباره فرود آید.

بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش عذر عتاب گفتن و وعدهٔ وصل دادنش

گلشادنژاد کاراته را از سال ۱۳۹۰ زیر نظر مربی سازنده اش فرانک نظری در باشگاه آراد کرمانشاه آغاز کرد.و با پشتکار به یکی از افتخارات ایران و شهرش بیستون شد.وی در حال حاضر نیز ملی پوش وزن منهای ۶۱ کیلوگرم تیم کاراته زنان جمهوری اسلامی ایران است.[نیازمند منبع]

وی در دور دوم، هی وود چوو از هنگ کنگ را با نتیجه ۴ بر صفر از پیش رو برداشت و راهی فینال شد. گلشادنژاد در دیدار پایانی، اصل کنی از قزاقستان را با نتیجه ۴ بر ۳ شکست داد و به مدال طلا این رقابت‌ها رسید.

ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودَکی (فارسی تاجیکی: Рӯдакӣ) و مشهور به استاد شاعران (۲۴۴ – ۳۲۹ هجری قمری) نخستین شاعر مشهور پارسی‌سرای ایرانی پس از حمله اعراب در دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری و استاد شاعران این سده در ایران است. از این رو او را پدر شعر فارسی می‌نامند. مظمون اشعار رودکی باور به ناپایداری و بی‌وفایی جهان، اندیشهٔ غنیمت‌شمردن فرصت، شادی و شادنوشی است.

که فرزند پیغمبر خویش را بکشتند و شادند زین ماجرا

بارشان چون بگشادند ز هم برگرفتند همه راه عدم

بندگی آنست که در کوی حقیقت کمر وفا بر میان بندی، و دست در بند شریعت دهی، که تا دست در بند می‌بود هرگز بگشادن کمر نرسد تو بنده‌ای و راه آزادان میروی، تو بنده‌ای و مراد خداوندان میجویی، بنده هرگز چون خداوند نبود، آزادی و بندگی هر دو بهم نیایند.