شاد دل

با دل شاد به آزادی ملت کوشد که از او شاد دل بنده و آزاد آمد

خاطر فاطمه غمگین طلبد هندوی چرخ تا کند شاد دل هند جگر خوار دریغ

مکن ضایع مر او و شاد دل کن ببخشد یارِ ما ما را بحل کن

شده شاد دل یافته کام و نام به کام دل خویش برداشت جام

شه هندوان شاد دل گشت ازین به ایرانیان کرد صدآفرین

ز خواب اندر آمد شده شاد دل ز درد و غمان گشته آزاد دل

کنون گر بگویی مرا نام خویش شوم شاد دل سوی آرام خویش

فرامرز اکنون بشد سوی او که بیند یکی شاد دل روی او

همه تازه روی و همه شاد دل از اندوه بگذشته آزاد دل

درودش بگفتند و گفتند شاد دل این سپهدار ما شاد باد