سیمینه

سیمینه

معنی کلمه سیمینه در لغت نامه دهخدا

سیمینه. [ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) منسوب به سیم. سیمین. ساخته از سیم : ایدون گویند که چون قتیبه بیکند را بگشاد چندان زرینه و سیمینه ازآن زنان یافت که اندازه نبود. ( ترجمه تاریخ طبری بلعمی ). و اندر خزینه مال نماند از زر و سیم که همه بکار برده و داده شد و دست فراکردند اندر اوانی فروختن و زرینه و سیمینه درم و دینار زدن. ( تاریخ سیستان ). بی اندازه مال از زرینه و سیمینه. ( تاریخ بیهقی ).
ز روئینه آلت بخروارها
ز سیمینه چندان که انبارها.اسدی.رجوع به سیم و سیمی شود.

معنی کلمه سیمینه در فرهنگ معین

(نَ یا نِ ) (ص نسب . ) نک سیمین .

معنی کلمه سیمینه در فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به سیم ۱ - نقره یی ساخته از سیم . یا سیمین صولجان . هلال ماه نو . یا سیمین قواره . ماه قمر . ۲ - سفید روشن . ۳ - خوب ظریف .
منسوب به سیم . سیمین . ساخته از سیم

معنی کلمه سیمینه در فرهنگ اسم ها

اسم: سیمینه (دختر) (فارسی) (تلفظ: simine) (فارسی: سيمينه) (انگلیسی: simine)
معنی: سیمین، زیبا، سفید و درخشان، ( در قدیم ) ( = سیمین )

معنی کلمه سیمینه در دانشنامه عمومی

سیمینه شهری است در بخش سیمینهٔ شهرستان بوکان استان آذربایجان غربی ایران.
نام شهر سیمینه از رودخانهٔ سیمینه رود گرفته شده است. نام قبلی سیمینه، قره موسالی بوده و ساکنان آن ترک زبان بوده اند که بعد از مهاجرت کردزبانان به این منطقه، فرهنگ کردی در آنجا غالب گشته است. سیمینه بین شهرهای بوکان و میاندوآب قرار گرفته است، و جادهٔ ترانزیتی از وسط آن عبور و شهر را به دو نیمهٔ شرقی و غربی تقسیم می کند؛ ضمن اینکه عبور رودخانهٔ سیمینه رود از ضلع غربی شهر نمای خاصی به شهر به ویژه در فصل بارندگی بخشیده است.
از جمله جاذبه های شهر، علاوه بر رودخانهٔ سیمینه رود، پارک شهر واقع بر روی تپهٔ منبع آب شرب سابق شهر می باشد، و نیز کوه های ساری بابا و بدری در سمت جنوب شرق و شرق شهر از زیبایی های شهر به شمار می روند.
در سال ۱۳۸۵ خورشیدی شهر سیمینه با جمعیت هزار نفر کم جمعیت ترین شهر استان آذربایجان غربی بود. در سال ۱۳۸۲ شهرداری در آن دایر گردید.

معنی کلمه سیمینه در ویکی واژه

نک سیمین.

جملاتی از کاربرد کلمه سیمینه

اربنوس، روستایی از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی ایران است.
از بسکه برد قیمت زرینه گه بذل از بسکه برد قیمت سیمینه گه خوان
اسپوغه، روستایی از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی ایران است
اتابلاغی، روستایی از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی ایران است.
پر از اخگر یکی سیمینه مجمر پر از گوهر یکی شاهانه افسر
ز زر کاسه هفتاد خروار و اند ز سیمینه آلت که داند که چند
آبشار ازگوشهٔ وادی به چشم چون‌یکی سیمینه تار آید همی
بر سر سیمینه طشت طاسک زر بر نهاد نرگسک آن طشت سیم باز به سر برنهاد
ز زر کاسه هفتاد خروار و اند ز سیمینه آلت که داند که چند
مفتول زلفی مخمور چشمی سیمینه‌سیبی مشکینه‌خالی
به آب اندر چنان تابی که سیمینه یکی مجمر به میغ اندر بدان مانی که زرّینه یکی هاون
ای بت سیمینه صدرای شاهد رخساره بدر کز رخ و زلف تو شامم صبح و صبحم شام شد
بسان خرمنی سیمین که ناگاه فتد آتش در آن سیمینه خرمن
ارمنی بلاغی، روستایی از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی ایران است. نام جدید این روستا کانی گل است.