سیزدهم
معنی کلمه سیزدهم در فرهنگ عمید
معنی کلمه سیزدهم در فرهنگ فارسی
معنی کلمه سیزدهم در دانشنامه عمومی
فاصلهٔ «سیزدهم بزرگ» از ترکیبِ یک «اکتاو» و یک ششم بزرگ به وجود می آید و معکوس آن سوم کوچک است. دارای ۲۱ نیم پرده ( یک اکتاو و ۹ نیم پرده ) است و فاصلهٔ آن در اعتدال مساوی از نت پایه، ۲۱۰۰ سنت است.
فاصله «سیزدهم کوچک» از ترکیبِ یک «اکتاو» و یک ششم کوچک به وجود می آید و معکوسِ آن سوم بزرگ است. دارای ۲۰ نیم پرده ( یک اکتاو و ۸ نیم پرده ) است و فاصله آن در اعتدال مساوی از نت پایه، ۲۰۰۰ سنت است.
آکورد سیزدهم اغلب روی درجه پنجم گام قرار می گیرد و به «سیزدهم نمایان» معروف است. آکورد سیزدهم اگر روی «پایه» گام قرار گیرد، آکورد «سیزده بزرگ» و اگر روی درجه پنجم گام قرار گیرد «سیزده نمایان» نامیده می شود و آکوردی «نامطبوع» شناخته می شود.
جملاتی از کاربرد کلمه سیزدهم
سیزدهم: اگر هدیه ای از برای او فرستد قبول کند
حق سیزدهم
باب سیزدهم اندر مزاح و نرد و شطرنج و شرایط آن
سیزدهم کرم است باید که در وی کرم ولایت باشد تا مرید را از کرم ولایت بخشش تواند کرد.
سیزدهم: کسی که خود را منسوب به دیگری نماید و منسوب به او نباشد جایز است رد نسبت او را کردن.
تاریخچهٔ نخستین مؤسسات آموزش عالی در آذربایجان را شاید بتوان به شروع کار ربع رشیدی تبریز در اواخر سدهٔ سیزدهم میلادی نسبت داد.
وجه سیزدهم امر است بمعنی ذنب، کقوله فی الطلاق، «فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها» یعنی جزاء ذنبها، و فی الحشر: «ذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ» و فی المائدة: «لِیَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ» یعنی جزاء ذنبه.
سیزدهم سبز در سبز
شهابالدین محمود بن عبدالله آلوسی (۱۸۰۲–۱۸۵۴) فقیه شافعی، مفسر، ادیب عربی و مفتی عراقی در سدهٔ سیزدهم هجری بود.
این شهر از قرن سیزدهم به بعد شهرت یافته است.
سیزدهم نیازست باید که در هیچ مقام نیاز از دست ندهد و اگرچه در مقام ناز میافتد خود را بتکلف با عالم نیاز میآورد که نیاز مقام خاص عاشق است و ناز مقام خاص معشوق.
چون امیر مسعود ازین کارها فارغ شد، سرای پرده بر راه بست بزدند و از غزنین حرکت کرد روز پنجشنبه سیزدهم ذو الحجّه [و] در تگین آباد [آمد] روز چهار- شنبه بیست و ششم این ماه؛ و هفت روز آنجا مشغول بود بنشاط و شراب و پس سوی بست کشید، و اللّه اعلم .
اما روزهای شریف از ماه ایام بیض است، سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم و از هفته، دوشنبه و پنجشنبه و جمعه.
ابراهیم ابن عیسی (۱۸۵۴–۱۹۲۵) (نام اصلی:ابراهیم بن صالح بن ابراهیم) تاریخنگار نجدی بود. از قبیلهٔ بنیزید بود. در روستای اشیقر زاده شد و همانجا ابتدا دانش آموخت. به هند، احساء، بصره و دیگر جایها سفرها داشت. سپس به اشیقر بازگشت و به آموزش اهالی پرداخت و تاریخ آنجا را نگاشت. بر او قضاوت پیشنهاد شد، نپذیرفت. به شهر عنیزه در استان قصیم کوچید و همانجا درگذشت. عقد الدرر دربارهٔ رویدادهای نجد اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری نگاشت. دیگر آثار او، به شکل نسخههای خطی است.
استپانوس اُربلیان (ارمنی: Ստեփանոս Օրբելյան؛ حدود ۱۲۵۰ – ۱۳۰۵) یک روحانی و تاریخنگار اهل ارمنستان بود که در سده سیزدهم میلادی میزیست؛ وی همچنین اسقف اعظم استان سیونیک بوده است.
اسدالله عباسی (زادهٔ ۱۳۴۰ در رودسر) سیاستمدار اصولگرای ایرانی است که از سال ۱۴۰۰ در دولت سیزدهم سمت استاندار گیلان را برعهده دارد.