سیحون

آرامگاه نادرشاه بنایی است در مجموعه باغ موزه نادری در شهر مشهد که به یادبود نادرشاه افشار در سال ۱۳۴۲ خورشیدی به دست هوشنگ سیحون طراحی و ساخته شده است. ساختمان آرامگاه نادر شاه از قسمت مرکزی که محل دفن نادرشاه است و دو تالار موزه تشکیل شده که یکی از آن‌ها موزه اسلحه دوره‌های مختلف تاریخ ایران و دیگری موزه اسلحه و آثار مربوط به دوران نادرشاه را نمایش می‌دهد.

گرد و بخار رزم به ‌خوارزم خفته کرد جیحون به‌دست این بدو سیحون به دست آن‌

ابوالفضل لیره (زادهٔ ۱۳۵۰)، نقاش ایرانی، با الهام‌گیری از موسیقی متن فیلم، یک نمایشگاه نقاشی با نام آژانس شیشه‌ای در سال ۱۳۸۰ در گالری سیحون تهران برگزار کرد.

فرات و دجله و جیحون و نیل و سیحون است به‌گاه بخشش او بیخ شاخ را چاکر

آخرین روزها (پایان سلطنت و درگذشت شاه) نام کتابی است نوشتهٔ هوشنگ نهاوندی وزیر و رئیس دانشگاه دوره پهلوی که در سال ۱۳۸۳ در آمریکا چاپ شده‌است. اصل کتاب به زبان فرانسوی است که بهروز صوراسرافیل و مریم سیحون به پارسی برگردانده‌اند. این کتاب به شرح وقایع سال‌های پایانی پادشاهی محمدرضا شاه پهلوی و سپس خروج او از ایران و مرگ وی در مصر می‌پردازد.

تیغشان از برای جان و جهان تر چو سیحون و گرم چون سیحان

آرامگاه عمر خیام (گشایش: ۲ آوریل ۱۹۶۳م/ ۱۲ فروردین ۱۳۴۲) مکان خاکسپاری عمر خیام، از قطب‌های گردشگری نیشابور، نماد شهر نیشابور و نمونهٔ برجستهٔ معماری نوین ایرانی است که طراحِّ آن هوشنگ سیحون بود و آن را در ۶ شهریور ۱۳۴۱ پایان داد. طرحش برگرفته از زندگی، زمانه و اندیشه‌های عمر خیام است که بر هر سه «ریاضی‌دان»، «اخترشناس» و «شاعر» بودنِ خیام استوار است و سازه‌های پیرامون آرامگاه، به پیشهٔ پدری خیام (خیمه‌دوزی) رویکرد دارد؛ ۲۲ متر بلندا دارد؛ پیکربندی‌اش بتنی با هستهٔ فلزی است و در باغی در حومهٔ جنوب شرقی شهر نیشابور جای دارد.

او نمایشگاه‌هایی در گالری‌های هما و سیحون و موزهٔ هنرهای معاصر تهران برگزار کرده‌است. آثار او همچنین در حراج‌های کریستیز، بونامز و فیلیپس عرضه شده‌اند.

بنای قبلی آرامگاه بوعلی سینا در زمان قاجاریه ساخته شده بود. این مقبره به دستور دختری به نام نگار، نوه فتحعلی شاه قاجار بنا شد. مقدمات ساخت بنای کنونی در سال ۱۳۲۲ خورشیدی فراهم شد که محمدرضا شاه پهلوی شخصاّ یکصد هزار تومان برای ساخت آرامگاه گذاشت و انجمن آثار ملی نقشه ساختمان آرامگاه را به مناقصه گذاشت. مناقصه را مهندسین ایرانی بردند. طرح آرامگاه را مهندس هوشنگ سیحون به سبک معماری دوره و سده‌ای که بوعلی سینا در آن می‌زیسته از روی قدیمی‌ترین بنای تاریخ دار اسلامی یعنی برج گنبد قابوس در شهر گنبد کاووس اقتباس کرد.

از دجله و جیحون بستد داد وزین بس یا نوبت نیل است دگر نوبت سیحون

سست پای از نهیب او سیحون نرم گردن به حکم او گردون

تیمورتاش با پافشاری بر سقفی هرمی بر بنا، طرح گدار را تغییر داد و آرامگاه با سقفی هرمی ساخته‌شد. با دگرگونی روزگار تیمورتاش و نپذیرفتن سقف هرمیِ یادآورِ معماری مصر ازسوی اعضای انجمن، سقف پیشین برداشته‌شد. دیگربار با دعوت از طاهرزادهٔ بهزاد طرحی دیگر ریخته‌شد که با دگرگونی در طرح گدار، سقفی پلکانی جایگزین سقف هرمی شد. نقشهٔ جدید در بیست و هشتم مهر ۱۳۱۲ از سوی انجمن تصویب شد. نظارت بر ساخت طرح تازه، به حسین لرزاده واگذار شد. سرانجام ساخت بنا پس از هشت سال در ۱۳۱۳ هم‌زمان با جشن هزارهٔ فردوسی به پایان رسید. بنا از استواری کافی برخوردار نبود و اندک‌اندک نشست کرد. بازسازی و تعمیر به هوشنگ سیحون واگذار شد و در سال ۱۳۴۷ به پایان رسید.

ابن سینا در همان محل مرگ، یعنی همدان به خاک سپرده شد و آرامگاه بوعلی‌سینا هم‌اکنون در این شهر قرار دارد.آرامگاه پورسینا یکی از میدان‌های اصلی شهر است در امتداد ضلع شمالی و جنوبی این میدان دو خیابان بوعلی سینای شمالی و جنوبی و در امتداد ضلع‌های شرقی بلوار آیت‌الله مدنی و غربی آن بلوار خواجه رشید قرار دارند، این آرامگاه در سال ۱۳۲۷ خورشیدی بر اساس طرح برنده مسابقه، هوشنگ سیحون، ساخته شد.

در طلب دشمنان شاه عنانش گاه به جیحون دهند و گاه به سیحون

اقبال او رسیدست از روم تا به توران فرمان او رسیدست از نیل تا به سیحون

در سال ۱۳۳۸ هوشنگ سیحون آرامگاه بزرگتری برای خیام طرح‌ریزی کرد؛ چرا که مشکل اصلی آرامگاه ستونی، نزدیکی بسیار به آرامگاه محروق بود. آرامگاه کنونی که سومین گوربنای خیام در دوران نوین است، در سیزدهم فروردین ۱۳۴۲ به‌دست شهبانو فرح گشایش یافت و سازهٔ گوربنای پیشین به شهر نیشابور جابه‌جا شد و هم‌اکنون در میدان خیام برپاست.

هنوز از موجهٔ دریای تیغش روان در ماوراء‌النهر سیحون

کنار دامن من کز رخ توگلشن بود به نیم چشم زن سیل دیده سیحون کرد

گر نبدی آتش دلم به حقیقت راه من از آب دیده گشتی سیحون