سگال

«ای.و. سگالوف» در سال ۱۹۰۲ می‌نوشت: مردم مسلمان (آذربایجانی‌ها) عمدتاً در کنار رودهای «بازارچای»، «آیریچای»، «برگوشاد»، «اوخچوچای» و شاخه‌های آنها، همچنین در کنار رودخانهٔ ارس اقامت دارند. آذربایجانی‌ها در دشت‌ها و مناطق دارای فرصت‌های خوب برای زراعت زندگی می‌نمایند».

مجنون به هزار نوحه نالد لیلی چه نشاط می‌سگالد

زآنکه هرگز نیکخواهش را نیاید بد به پیش زآنکه هرگز بدسگالش را نباشد نیک حال

بگو تا چه چاره سگالیم و رنگ اگر کرد خواهی تو ایدر درنگ

سپهدار ایمان ندادش مجال بزد نیزه بر اسب آن بدسگال

نهال رمح تو در خون کشد نهالی خصم مثال قهر تو و مکر و بد سگالی خصم

نه غافل است ز شکر تو هیچ شکرگزار نه فارغ است ز مدح تو هیچ مدح سگال

دیدهٔ بد سگال جاه تو باد بی بصر همچو دیدهٔ عبهر

اسباب دو صد ساله سگالیده به پیش نا یافته از زمانه یک ساعت مهل

دل سگالد مدحش و گوید زبان از بهر آنک حکم اخلاص از دلست و حکم ایمان از زبان

وی دکترای خود را در سال ۱۹۵۵ از دانشگاه شیکاگو دریافت کرد. جایی که با ایروینگ سگال کار کرد. وی از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ عضو مؤسسه مطالعات پیشرفته بود. وی از سال ۱۹۵۹ در دانشگاه پرینستون منصب داشت، در سال ۱۹۶۴ استاد آنجا بود و در سال ۲۰۱۳ بازنشسته شد.

نیکخواه تو ز گفتار بدی باد جدا بدسگال تو ز دیدار بهی باد بری