سکندر

گیرم که به ظلمات رسیدی چو سکندر قسمت چو تو را آب بقا نیست چه حاصل

گر اسکندر نه ای، آیینه داری! ور افریدون نه ای، گنجینه داری!

سکندر بدو گفت فرمان تراست بگو آنچ خواهی که پیمان تراست

مانند سکندر منم و چشمه حیوان در ظلمت گیسوی تو جوییم دگر بار

ز هم باز کرد و بدیشان نمود نشان سکندر بدان سان که بود

در سد باب فتنه گیتی سکندر است در قلع قلب دولت دشمن تهمتن است

اسکندر (۳۵۶ تا ۳۲۳ پیش از میلاد) پادشاه بزرگ مقدونیهٔ باستان و فاتح آسیا بود.

آنچه از حسرتش سکندر مرد در یم خانهٔ تو پنهان است

چون سکندر را مسخر شد جهان وقت مرگ او درآمد ناگهان

گر اسکندر چنو بودی به ملک و لشکر و بازو نگشتی عاصی اندر امر او دارای بن دارا

از سودا آفرینش دل مکدر بازگشت با دهان خشک ازین ظلمت سکندر بازگشت

در دوران اسکندر مقدونی سرزمین آمارد به سرزمین تپور ضمیمه گشت.

فرادات فرمانده قوم تپور در نبرد هخامنشیان و یونانیان و همچنین والی تپورستان در عهد خشیارشاه و اسکندر مقدونی می‌باشد.