سپردار

دلی کز دست خواهد رفت، به کز دست بگذارم کسی تا کی سپرداری کند برگ خزانی را؟

خدنگ ناله که از جوش نه فلک گذرد منش به داغ جگر می‌کنم سپرداری

گل فصل ربیع دولت تو سپردار ریاحین از خزان باد

از سپرداری است عاجز گرچه دست رعشه دار شمع را دست حمایت شهپر پروانه است

اگر حمایت فقرش کند سپرداری نمی گذارد کاتش ببوریا افتد

سپاهی بگرد اندرش زابلی سپردار و با خنجر کابلی

حسن را از دیده بد، شرم می دارد نگاه مهر تابان را همان پرتو سپرداری کند

نگردد چون دم تیغ زبانها از مصاف من که از گردآوری من پیش روی خود سپردارم

که خار و خس نکند سیل را عنان گیری که نیستان نکند برق را سپرداری

گزین کرد هومان ز لشکر سوار سپردار و شمشیرزن سی‌هزار