سمانه

معنی کلمه سمانه در لغت نامه دهخدا

سمانه. [ س َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) مخفف آسمانه ، یعنی سقف خانه. ( برهان ) ( از آنندراج ). آسمانه. سقف خانه. ( ناظم الاطباء ). || پرنده ای است کوچک و آنرابترکی بلدرچین و بلغت دیگر کَرَک خوانند و در عربی نیز همین معنی دارد. ( برهان ). مرغ سمان که به عربی سلوی و بترکی بلدرچین گویند. ( آنندراج ) ( از فرهنگ رشیدی ). پرنده کوچکی که بیشتر در گندم زارها می باشد و کرک و بلدرچین نیز گویند. ( ناظم الاطباء ) :
لب چشمه ها بر شخنشار و ماغ
زده صف سمانه همه دشت و راغ.اسدی ( گرشاسب نامه ص 337 ).و من و سلوی برای ایشان بخواست و آن ترانگبین است و سمانه. ( مجمل التواریخ و القصص ).
بلبل من که بمقنع پیوست
چون سمانه که بچادر گیرند.خاقانی.چون مست شود ز باده حق
شهباز شود کهین سمانه.مولوی.

معنی کلمه سمانه در فرهنگ معین

(سَ نَ یا نِ ) (اِ. ) سقف خانه .
( ~ . ) (اِ. ) بلدرچین .

معنی کلمه سمانه در فرهنگ عمید

= بلدرچین: چون مست بوَد ز بادۀ حق / شهباز شود کمین سمانه (مولوی۲: ۱۱۷۴ ).
= سقف

معنی کلمه سمانه در فرهنگ فارسی

آسمانه، سقف خانه، سقف خانه، کرک، بلدرچین، ورتیج، سمان هم گفته اند
( اسم ) بلدرچین کرک .

معنی کلمه سمانه در فرهنگ اسم ها

اسم: سمانه (دختر) (عربی) (پرنده، طبیعت، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: samāne) (فارسی: سَمانه) (انگلیسی: samane)
معنی: مخفف آسمان ( سقف خانه )، نام مادر امام علی النقی ( ع )، نام پرنده ای کوچک ( بلدرچین )، ( مخفف آسمان ) یعنی سقف خانه، نام پرنده ای کوچک که به آن در ترکی بلدرچین می گویند، سُمانی بلدرچین

معنی کلمه سمانه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سمانه (ابهام زدایی). سمانه ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • سمانه مغربیه، همسر گرامی امام جواد (علیه السلام) و مادر امام هادی (علیه السلام)• سمانه (مادر امام عسکری)، به ضم حاء و فتح دال، نام مادر امام حسن عسکری (علیه السلام) و جده امام زمان (علیه السلام)
...

معنی کلمه سمانه در ویکی واژه

سقف خانه.
بلدرچین.

جملاتی از کاربرد کلمه سمانه

ای هفت زمین و آسمانها ز تو پُر چون مینشود کام و زبانها ز تو پُر
او کوشید تا همه پیرایه‌ها را از مسیحیت جدا کند تا محتوای ثابت و اصیلی را به عنوان جوهر مسیحیت نگاه دارد. یعنی یک نوع جوهر افلاطونی که به اصطلاح در آسمانها قرار دارد؛ و تنها فهم ما از حقیقت این جوهر است که تغییر و تکامل می‌یابد.
باور کتاب مقدس در مورد کیهان‌شناسی در آیات ابتدایی کتاب پیدایش بیان شده‌است. در این باور یهوه، خدای اسرائیل، به تنهایی و بدون کمک آسمانها و زمین را در هفت روز خلق کرد. بعدها دید یونانیان در مورد بخشهای مختلف خدا نظیر روح، حکمت و کلمه وی به یهودیت راه یافت. در مسیحیت عیسی با کلمه خدا به عنوان بخشی از وی معادل دانسته می‌شود.
در منابع اسلامی آسمانهای هفتگانه مقصد نهایی مردگان پس از قیامت نیست، بلکه مناطقی جدا از زمین است که فرشتگان آن را نگهبانی می دهند و ارواح در آن زندگی می کنند که اقامتگاهشان در گرو اعمال نیک آنهاست (مثال:روزه، جهاد، حج، صدقه،نیکی به مردم) با بالاترین حد (لایه) ممکن، نزدیک ترین به مکان خدا است.
تو بر زمین آن مهتری کز آسمانها برتری ای نور ماه و مشتری قسام را هستی قسم
وربر زمین به‌کاخ و سرای توبنگرند با آسمان قیاس کنند آسمانه را
از غبارم آسمانها ساختند بیش از این افتادگی مقدور نیست
آن گشادیشان کز آدم رو نمود در گشاد آسمانهاشان نبود
مادرِ علی النقی یک اُمِّ‌وَلَد با تبار مَغربی، به نام سوسن یا سَمانه، یا اُمِّ‌فَضْل، دخترِ مأمون بوده‌است. به‌اعتقادِ برنارد لوئیس روایتِ اول محتمل‌تر است چون بنابر تواریخی چون طبری و مسعودی، هرچند پیمان ازدواجِ محمد تقی و ام‌فضل سال‌ها پیش بسته شده بود، اما زودتر از سال ۲۱۵ ه‍.ق رخ نداده‌است. بعلاوه بعضی راویانِ شیعی از جمله مجلسی، اعتقاد دارند ام‌فضل بدون فرزند از دنیا رفته‌است، و مادرِ علیّ النَّقی همان سمانه بوده‌است. بنابر آنچه در نَقدُ الرِّجالِ تَفرِشی ثبت شده، ام‌فضل از القابِ سمانه بوده‌است.
گردش افلاک از بس بی نظام افتاده است آسمانها گوییا اوراق بر هم خورده است
علیرغم اینکه اندونزی بزرگ‌ترین کشور مسلمان جهان می‌باشد ولی دین بیش از ۸۳٪ مردم جزیره بالی هندو بوده و تا حدود بسیار زیادی با هندوئیسمی که در هند رواج دارد متفاوت است؛ مثلاً هندوان بالی از گوشت در غذاهای خود استفاده می‌کنند و بر خلاف هندوان هند که دارای خدایان بسیاری می‌باشند و بت‌پرستی نیز بسیار رواج دارد در بالی فقط سه خدا مورد پرستش قرار می‌گیرند که در آسمانها به سر می‌برند.
کمان آسمانها نرم شد از گرمی آهم ندانم کی ترا ای سنگدل چین از جبین خیزد
از ام‌فضل دختر مأمون و سمانه -ام ولد- به عنوان همسران محمد تقی نام برده می‌شود. محمد تقی از همسر اولش، ام‌فضل صاحب فرزندی نشده است و تمام فرزندانش از سمانه، کنیزی اهل مغربی- متولد شده‌اند.
آسمانها ز نورشان روشن شده از تابشان زمین گلشن
بس بس از دانه مرغ خواهم خورد مرغ مالنگ و باسمانه خورم
ذکر جسمانه خیال ناقصست وصف شاهانه از آنها خالصست
علی بن محمد بن علی (به عربی: عَلیّ بن محمّدٍ الهادی؛ زادهٔ ۱۵ ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری قمری / ۷ مارس ۸۲۸ میلادی – درگذشتهٔ ۳ رجب سال ۲۵۴ هجری قمری / ۲ ژوئیهٔ ۸۶۸ میلادی) معروف به عَلیّ النَّقیّ و هادی، دهمین امامِ شیعیانِ دوازده امامی پس از پدرش محمد تقی و پیش از پسرش حسن عسکری است. کنیه‌اش «ابوالحسن» است و برای اینکه با موسی کاظم و علی بن موسی الرضا — جد پدری و پدربزرگ که آنان نیز ابوالحسن نامیده می‌شدند — اشتباه نشود، او را «ابوالحسن ثالث» می‌نامند. مادرش سمانه مغربیه، یک اُمِّ‌وَلَد بوده‌است.