سلسله جنبان

روزگاری است نرفتیم به صحرای جنون یاد مجنون که عجب سلسله جنبانی بود!

از کفن جامه احرام سرانجام دهد هرکه را درد طلب سلسله جنبان گردد

از پی روزی توست گردش نه آسیا سلسله چرخ را سلسله جنبان تویی

جلوه صبح قیامت کف دریای من است کیست مجنون که مرا سلسله جنبان باشد

ما را بس است سلسله جنبان اشاره ای کافی است بزم سوختگان را شراره ای

جایی که نماند ورع و زهد و سلامت در هر دو جهان عشق بود سلسله جنبان

ما همچو خار سلسله جنبان آتشیم سنگ فسان تیزی مژگان آتشیم

می شود موج خطر سلسله جنبان محیط شور دیوانه یکی صد ز سلاسل گردد

هر خم زلف تو یک جمع پریشان دارد وه که این سلسله صد سلسله جنبان دارد

بی آب ،هوا سلسله جنبان غباراست هرجا نبود باده هوارا چه کند کس ؟